فیلم‌ها را به‌هزار و یک دلیل می‌شود دوست داشت. هزار دلیلش بماند برای بقیه تحلیلگران. ما همان یک دلیل برای دوست‌داشتن فیلم‌ها بسمان است و این یک‌دلیل هم چیزی نیست جز بازیگرانی که داستان‌ها، لحظه‌ها، رویا‌ها و کابوس‌های ما را روی پرده تجسم می‌بخشند.
در گذشته بازیگری در جامعه جایگاه خاصی نداشت و در عصر شکسپیر فقط چند بازیگر وجود داشت. در اواخر قرن نوزدهم بود که سینما و بازیگری آنقدر ارزش یافت که برای خودش تبدیل به صنعتی بزرگ شد و بازیگران توانستند اوج بگیرند و برای خودشان ثروتی جمع کنند.
موضوعات داغ
