وقتى بلایى ـ مانند وبا ـ در نجف پیدا مىشد، حتّى در بازارها هم گاهى مجالس روضهخوانى و توسل برقرار مىشد، ولى ما مثل آدمهاى مأیوس و ناامید، گویا نمىخواهیم از این درِ رحمت داخل شویم و براى رفع بلا و گرفتارىها به حضرات معصومین ـ علیهمالسّلام ـ متوسّل شویم! آیا امروز براى رفع بلاها غیر از تضرّعات و دعاى صادق همراه با توبه و توسل، راه دیگرى داریم؟!
حالات قلبى انسان دو نوع است: گاهى خطور است كه بدون اختیار چیزى به ذهن مىآید و انسان هیچ گونه تصمیمى بر آن نمىگیرد كه آن خطور گناه نیست، چون به دست ما نیست. امّا آن حالات روحى كه سرچشمهى اعمال بد انسان مىشود و در عمق روان ما پایگاه دارد، مورد مواخذه قرار مىگیرد.
موضوعات داغ
