بازنشستگی یكی از دوران معمول زندگی است، پس نیاز به آماده شدن و مهارت یابی برای آن هم مثل همه دوران ها جدی می شود. در اغلب موارد در این دوران خانه نشینی های مداوم زندگی را به سکون تبدیل کرده، حال آنکه تحرک و شادی تکراری شدن زندگی را کمرنگ می کند.
روانپزشکان و روانشناسان افزون بر بیماری های ناشی از سالخوردگی اختلالات و عوارض روانی گوناگونی برای سالمندان برشمرده که مهمترین آنها افسردگی ، اضطراب ، احساس تنهایی و بیهودگی ، بد خلقی و.....است.
آیا این اعتقاد صحیح است که با بالا رفتن سن و پیر شدن انسان، توان کار و فعالیت از او گرفته می شود؟ در جواب باید گفت بله با افزایش سن، انسان دیگر همچون سابق توان کار و فعالیت، به ویژه فعالیت های یدی را ندارد اما آیا فکر و اندیشه و تجربیات او نیز مانند جسم او کم توان خواهد شد و نمی توان از فکر و اندیشه فرد مسن بهره جست؟
