در سال 1337 که آندره مالرو به تهران آمده بود در گفت‌وگوئی با پرویز ناتل خانلری گفت: «زمان ما دیگر دوره رمان‌نویسی نیست.» مالرو واژه «رمان» را به معنای رمان واقع‌گرای قرن نوزدهم از نوع رمان‌های بالزاک به کار می‌برد. سال‌ها پیش از آن با انتشار آثار جویس و کافکا و فاکنر دوره‌ای آغاز شده بود که اندک اندک آن را «دوران ضد رمان» نامیدند. «رمان نو» جنبشی بود برای پیراستن رمان از عیب‌های رمان‌های سنتی قرن نوزدهم و بیستم و نجات نوع ادبی رمان از نابودی.
موضوعات داغ
