فیلم شیار 143 که این روزها در حال اکران است، دومین فیلم بلند سینمایی نرگس آبیار است. فیلمی درباره جنگ اما دور از آن. نرگس آبیار، متولد 1350 و فارغ التحصیل رشته ادبیات، چند رمان جنگ و فیلم مستند درباره جنگ و آیین های مذهبی در سابقه کاری خود دارد که تجربه آنها در پسِ فیلم تازه او «شیار 143» حس می شود.
کیمیایی در آغاز دهه بیست به دنیا آمده است.در روزگار نوجوانی او تهران هنوز چیزهای دوست‌داشتنی بسیار داشت. کیمیایی قدر خیابان‌ها و خاطره‌های این شهر را خوب دانست و به همین دلیل آن را چنان در حافظه شاعرانه‌ثبت کرد که با تیغ هم نمی‌توان تصاویر آن لحظه‌ها را از ذهن و ضمیر او سترد.
خواهرها همیشه با هم دوست صمیمی نیستند، گاهی به هم حسادت می‌كنند، از تبعیض‌های خانوادگی می‌رنجند و دل‌شان می‌خواهد در جلب‌توجه از هم سبقت بگیرند اما در مورد خواهران فرجاد جریان این‌طور نیست.
"آهای! سلام. با شماها هستم!"این عبارت ساده كه عنوان یك نمایشنامه آمریكایی اثر "ویلیام سارویان" می‌باشد، علت وجودی تئاتر را توجیه می‌كند. چرا كه تئاتر توسط افرادی در جهان آفریده شده كه نمی‌توانند در مقابل نیاز به سلام گفتن مقاومت كنند.
فیلم به ارزش های خانوادگی اشاره های آموزنده ای می کند. این اشاره ها تاثیرگذار و بدیع نیستند اما بودنشان هم یک نکته مثبت تلقی می شود.رابطه بین دوال و داونی جونیور باورپذیر است.
پسرِ الفت ( مریلا زارغی ) راهی جبهه جنگ می شود و الفت چشم انتظار بازگشت او می ماند اما این انتظار طول می کشد و...
در جریان ایجاد تضاد میان همکاران، انتخاب کلمات مهم هستند. گاهی اوقات نیت شما هرچقدر هم خیر باشد، حرف‌هایتان ممکن است باعث ناراحتی همکارتان شود و موضوع را سخت‌تر کند.
