تنهای تنها، درست در دشت بی انتهای هیچ کجا. وقتی که همه راه ها در برابرش بسته است و از همه و از همه گذشته خسته است... این چنین وضعیتی انسان را به تعلیق در می آورد؛ ولی...ولی رازی هست در ماندگاری انسانی که قرن هاست.
موضوعات داغ
