این روزها مُد شده جوان ها با اجاره کردن دفتر کار مجازی، تاسیس یک شرکت و چاپ چند کارت ویزیت، خود را در مسند رهبری یک سازمان یا مجموعه ای و گاه پا فراتر گذاشته و خود را رهبری کارآفرین تصور می کنند و به مهارت ها و ابزارهای آن کاری ندارند.
موفقیت اتفاقی پیش نمی آید. رهبران صنعت تنها از تخت خواب بلند نمی شوند تا هرچیزی را از قفسه بردارند و برای صبحانه آماده کنند و بعد به سمت محل کارشان بروند تا هر چه پیش آمد خوش آمد. آنها برنامه ریزی می کنند، آماده می شوند و اجرا می کنند.
کاترین کوک، بانوی کارآفرین جوان و صاحب وب‌سایت MyYearbook.com است. استارتاپ او حالا 5میلیون عضو دارد و در نوع خود بسیار موفق بوده است. او در نوجوانی از آن بچه‌هایی بود که هم مهارت اجتماعی نداشت و هم از نظر دیگران آدم خسته‌کننده‌ای بود.
صغری خانم کارآفرین نیست، حتی ماهیانه درآمد زیادی هم ندارد اما او اعتقاد دارد که هر کسب و کار کوچکی، انسان را به قله های موفقیت می رساند. او پشتکار دارد، تلاشگر است و از هیچ کاری برای درآوردن روزی حلال دریغ نمی کند.
داستان جالبی وجود دارد در مورد این که چطور پابلو پیکاسو، هنرمند مشهور اسپانیایی، توانایی تولید کارهای قابل توجهی را ظرف مدت چند دقیقه در خود ایجاد کرده است.
در سال 2013 جودی شرمن بنیان‌گذار استارت‌آپی به نام اِکومام خودکشی کرد. وب‌سایت وی که یک فروشگاه آنلاین بود با کسری بودجه شدیدی روبه‌رو شده بود و چندی بعد بسته شد. مدتی نگذشت که مالک جدیدی آن را دوباره راه‌اندازی کرد.
