«زن باید بساز باشد» جمله ای است که بارها و بارها از دوروبری هامان شنیده ایم. اما این جمله به معنای آنست که زن باید از حق و حقوق خود بگذرد و مورد ظلم واقع شود یا اینکه زن باید قناعت پیشه کند و فراتر از توان همسرش از او درخواستی نداشته باشد؟مساله مهمی که معمولا زنان ایرانی به آن خیلی توجه نمی کنند نفقه است.

درست است كه در زندگی زناشویی، اصل مهر و علاقه است اما وقتی بحث بر سر اجرا گذاشتن مهریه و تو گفتی ها و من گفتم ها می رسد، دیگر خیلی نمی شود خوشبین بود. پس به هر ترتیب چنانچه عروس خانمی مهریه را سنگین قرار می دهد تا از استحكام زندگی خود اطمینان حاصل كند باید بداند كه شروط ضمن عقد بسیار محكمه پسندتر و راهی منطقی تر است.

از آنجایی که در جامعه ما مسئولیت خانواده از خصائص مرد به شمار می‌رود، قانونگذار وی را موظف به تأمین معاش اهل خانه می‌داند، اما این قانون استثنائاتی نیز دارد و در حقیقت در برخی موارد به مرد اجازه داده شده که از پرداخت نفقه خودداری کند.

به‌ موجب ماد‌‌ه 642 قانون مجازات اسلامی، «هر كس با د‌‌اشتن استطاعت مالی، نفقه زن خود‌‌ را د‌‌ر صورت تمكین ند‌‌هد‌‌ یا از تأد‌‌یه نفقه سایر اشخاص واجب‌النفقه امتناع کند‌‌، د‌‌اد‌‌گاه او را از سه ماه و یک ‌روز تا پنج ماه حبس محكوم می‌کند‌‌.»