روزمرگی شاید به نوعی مرگ تدریجی تلقی شود. تصور کنید یک کارمند ٣٠سال تمام در یک اتاق بایگانی یک اداره کار کند. هر روز از خانه به اداره برود و مسیر کلی زندگی‌اش روند کاملا تکراری داشته باشد. این آدم اگر برای خودش دلخوشی درست نکند، قبل از رسیدن به بازنشستگی می‌میرد؛ منظور پایان زندگی نیست، دلش می‌میرد.
بی شک همه ما تلاش می کنیم در طول روز با سخت کوشی بسیار به موفقیت برسیم و پله های ترقی را یکی پس از دیگری پشت سر گذاریم. در این راه گاهی دچار روزمرگی می شویم و هدف های اصلی را گم می کنیم.
موضوعات داغ
