آیا نگران اوقات زیادی که فرزندتان سرگرم تماشای تلویزیون، کار با رایانه یا تلفن های هوشمند است هستید؟ هرچند که همه این وسایل می توانند برای کودک مفید و آموزنده باشند، اما افراط در استفاده از آنها مضر است و به رشد سالم و عادی کودک آسیب می رساند.

جملات به ظاهر بی‌اهمیتی كه هر روز به زبان می‌آورید، می‌تواند تاثیر جبران‌ناپذیری بر‌روان فرزندتان بگذارد.

شاید از عبارت «الگو و نمونه» آن قدر استفاده شده باشد که معنای اصلی اش را در گفت و گو با کوچک ترها نداشته باشد و حتی گیج کننده هم باشد، بنابراین بیایید ببینیم اگر کمی ساده تر و به زبان بچه ها بخواهیم مرد خانه، «قهرمان» بچه ها باشد، چطور آدمی خواهدبود.

همه چیز در ذهن او می‌گذرد. كودكی كه تا همین چند ماه پیش صدای خنده‌اش دیوار‌های خانه را می‌لرزاند، در لاك خودش فرو رفته و تنها با خشم و نمایش آزردگی‌هایش، با شما ارتباط برقرار می‌كند. 

والدین معمولا آگاهی دقیقی از سطح شناختی کودک خود ندارند، آن را نادیده می گیرند و فکر نمی کنند که حرف هایشان تا چه اندازه می تواند روی روح و روان فرزندان شان اثر بگذارد؛ در حالی که کودک با همان سطح شناختی که در هر مرحله از رشد خود به دست می آورد، به تعبیر و تفسیر آنچه می شنود، می پردازد.

همه والدین قرار گرفتن در این موقعیت را تجربه کرده اند، زمانی که باید برای تادیب فرزند دیگران وارد عمل شوند چون والدین کودک کاری انجام نمی دهند و یا حضور ندارند.

موثرترین تنبیه، عدم تایید فرزند (البته به صورت موقت) است که همیشه باید همراه با توضیحات کافی به فرزند باشد که چرا این عدم تایید به وجود آمده و راه رفع آن چیست.