هفته ای که گذشت را یک بار مرور کنید. چند بار تلفنتان زنگ خورد و یک دوست حالتان را پرسید؟ به چند مهمانی دعوت شدید و چند نفر دلشان خواست کنار شما بنشینند، درد دل کنند و چای بخورند؟ همین حالا نگاهی به تلفن همراهتان بیندازید؛ چند دوست برایتان پیغام خصوصی فرستاده اند و چند تماس از دست رفته دارید؟ حال که خوب فکر می کنید، می بینید هفته ها و ماه های اخیر را بیش از اندازه در تنهایی سپری کرده اید؟

ازدواج به معنای وصلت دو جوان نیست بلکه وصلت دو خانواده مطرح است و چه بسا والدین نقش بسزا و مبرهنی در سازگاری و سعادت زندگی مشترک زوجین دارند. جلب رضایت والدین از مهمترین شروط لازم برای شروع زندگی مشترک  محسوب می شود.

مردان با دخترانی که با دو بوق سوار ماشین شان می شوند و یا به راحتی شماره دریافت می کنند و دوست می شوند و.... هرگز ازدواج نمی کنند، چرا که اساسا انسان جذب آن چیزی می شود و برایش ارزش قائل می شود که دست یافتن و رسیدن به ان برایش دشوار باشد.

دوستان بخش بزرگی از زندگی اجتماعی ما را تشکیل می دهند. ما به عنوان انسان به دوست نیاز داریم. ما به مردم برای به اشتراک گذاشتن احساساتمان، مکالمه و فعالیت های اجتماعی نیاز داریم.

ملاك دوستى و روابط صمیمانه‏ ى مسلمانان با سایر جوامع باید ایمان باشد. روابط صمیمى با دشمنِ توطئه‏ گر، نشانه‏ى بى ‏عقلى است. برخورد با صفا با  افراد بى ‏صفا، كم عقلى است.

اساس زندگی خوب میان ما انسان ها به رعایت کردن اصول و قواعد خاصی است که عقل آدمی و دین الهی بیان کننده آنها می‌ باشد.

قرآن کریم قیامت را یوم التغابن نامیده است، روز مغبونیت و یا روز مغبونیت مشترک. روز مغبونیت مشترک یعنی روزی که بعضی از آنچه در این دنیا همکاری است در آن دنیا به صورت ضرر مشترک ظاهر می شود.