بعضی وقت ها با قضاوت های خود زندگی را از فرزندانمان می گیریم. شاید آنها با وجود تبعیض ها و زخم زبان ها ادامه دهند اما زندگی برایشان خیلی سخت تر می شود. قصه رقیه را در سه پلان بخوانید.
باما صادق باشید. نمی‌توانید بگویید که حسود نیستید و در زندگی مشترک یا اجتماعی‌تان، هیچ‌وقت احساس عمیق اما ناخوشایند حسادت را تجربه نکرده‌اید. اغلب ما کم و بیش با این احساس آشنا هستیم اما نکته همین‌جاست. شما کمی حسادت دارید یا اینکه در آن غرق شده‌اید؟
کافیست نگاهی به دور و اطراف خود بیاندازید تا متوجه شوید در جامعه ما تنها شمار اندکی از افرادمتشخص و با نزاکت بجای مانده است. در روزگاران پیشین به آداب و نزاکت اجتماعی بهای بیشتری داده می شد. اما افسوس که جامعه امروز دستخوش تحولات گوناگونی گشته است.
در طول سال بسیاری از والدینی که به دلایل مختلف به من یا همکاران مراجعه می‌کنند و فرزندشان در سن ورود به مدرسه است... سوالی مشترک می‌پرسند: «خانم دکتر! فرزندم را در مدرسه خصوصی ثبت‌نام کنم یا دولتی؟ شما در جایگاه یک مادر و به‌عنوان یك روان‌پزشك كودك، تحصیل در مدرسه دولتی را انتخاب مناسبی برای فرزندتان می‌دانید یا مدرسه غیرانتفاعی؟»
همیشه این ما نیستیم که نقش آموزگار داریم. گاهی جاها عوض می شوند و کودک در مقام آموزگار چیزهایی به ما می آموزد که اگر کمی باهوش باشیم، حتما از آنها استفاده خواهیم کرد.
دکتر فرید براتی سده، روان‌شناس، مولف و مترجم آثار روانشناسی نقدی بر کتاب «روانشناسی ازدواج و شکوه همسری» اثر دکتر غلامعلی افروز نوشته است که در ادامه می خوانید.
جسارت به معنای پر رویی و گستاخی نیست وحتی به معنی اعتماد به نفس بالا هم نیست! بلکه جسارت به معنی بهترین عملکرد در وضعیت بحرانی است واین رفتار باید به نحوی باشد که انسان متضرر نشود.
