نذر آن است که انسان متعهد شود برای خدا کاری از کارهای خیر را انجام دهد، یا کاری را که ترکش نیکو است، ترک نماید.
خاستگاه این سفرهها دوران ماقبل تاریخ ایران است که بر طبق این قصهها و افسانهها، نظامهای جادویی وجود داشته که الهههای مادر در آن نظام قادر میشدند، که مشکل گشایی کنند.
در نذر باید صیغه خوانده شود، و لازم نیست آن را به عربی بخواند، پس اگر بگوید چنانچه مریض من خوب شود برای خدا بر من است که ده تومان به فقیر بدهم، نذر او صحیح است
موضوعات داغ