یکی از موتورهای «سیستم پرتاب موشکی» (SLS) نخستین آزمایش خود را در مرکز فضایی Stennis ناسا واقع در می‌سی‌سی‌پی از سر گذراند.

سامانه RS-25 که قبلا موتور اصلی فضاپیمای شاتل بوده، در ایستگاه آزمایشی A-1 در Stennis به مدت 500 ثانیه روشن شد. این امر به مهندسان ناسا اطلاعات مهمی درباره واحد کنترلر موتور و شرایط فشار ارائه داد.

این نخستین عملکرد موتور مزبور از زمان پایان آزمایش موتور اصلی فضاپیمای شاتل در سال 2009 به شمار می‌آید. چهار موتور RS-25 بزرگ‌ترین موشک جهان را در ماموریت‌های آتی‌اش نیرودهی خواهند کرد و این ماموریت‌ها به مقصد یک سیارک و مریخ خواهند بود.

نخستین پرواز آزمایشی این موشک برای سال 2017 برنامه‌ریزی شده و چنین فناوری قابلیت انجام ماموریت‌های باری و سرنشین‌دار مختلف را خواهد داشت.

اولین پیکربندی پرواز آزمایشی موشک SLS توانایی حمل محموله 77 تنی را خواهد داشت؛ در حالی که آخرین پیکربندی تکمیل‌شده آن قادر به بلندکردن بیش از 143 تن خواهد بود. قرار است این موشک برای حمل فضانوردان به ایستگاه بین‌المللی فضایی به کار رود و به جامعه علمی در کنکاش فضاهای خارج از منظومه شمسی کمک کند.

کارشناسان ناسا تغییراتی را به موتور RS-25 اعمال کردند تا با نیازهای بزرگ‌ترین موشک جهان همخوانی داشته باشد؛ آن‌ها قرار است شرایط مختلف را در طول مجموعه آزمایش‌های عملکرد این موتور بسنجند. آزمایش دوباره موتور RS-25 ماه آوریل و پس از بروزسانی‌ سیستم آب صنعتی با فشار بالای آن انجام خواهد شد؛ این سیستم، آب سرد برای خنک‌ نگه‌داشتن تجهیزات آزمایشی را در طول روشن‌شدن موتور تامین خواهد کرد.

هشت آزمایش بر روی این موتور انجام خواهند شد که در مجموع، 3500 ثانیه طول خواهند کشید. پس از آن، یک موتور در حال توسعه دیگر 10 آزمایش را از سر خواهد گذراند و در مجموع 4500 ثانیه روشن خواهد شد.

ناسا قرارداد 2.8 میلیارد دلاری را با شرکت بوئینگ به منظور ساخت موشک عظیم SLS امضا کرده و امیدوار است این سامانه انسان را به اعماق فضا ببرد.