49 سال پیش در چنین روزی یعنی 16 نووامبر سال 1965 کاوشگر ونرا 3 ساخت اتحاد جماهیر شوروی از پایگاه فضایی بایکانور قزاقستان به فضا پرتاب شد. این کاوشگر در آن زمان با هدف بررسی و مطالعه سطح سیاره ناهید به فضا پرتاب شد.

با شروع مسابقه فضایی آمریکا و شوروی در خلال جنگ سرد پروژه‌های بسیاری برای کشف دنیای خارج از سیاره خاکی توسط این دو ابرقدرت به اجرا درآمد که بعضی از آنها موفقیت آمیز بودند، بعضی دیگر با شکست روبرو شدند. سیاره ناهید دومین سیاره سامانه خورشیدی است که میان زمین و تیر (عطارد) قرار گرفته‌ است.

این سیاره نزدیک‌ترین سیاره به زمین است و بعد از ماه، درخشان‌ترین جرم آسمانی طبیعی به شمار می‌رود که به هنگام شب از زمین رویت می‌شود. ناهید داغ‌ترین سیاره در سامانه خورشیدی است. جو ضخیم و غلیظ آن موجب می‌شود که دیدن سطح آن از طریق رصد، دشوار باشد.

تفکر دستیابی به فضای خارج از سایره خاکی و تصاحب آن توسط این دو ابر قدرت در خلال جنگ سرد، شوروی را ترغیب کرد تا اطلاعات بیشتری در خصوص ناهید کسب کند. خصوصیات جوی و فیزیکی این سیاره باعث می‌شد که دانشمندان نتوانند اطلاعات زیادی از سطح ناهید کسب کنند و به همین دلیل نیز شوروی پروژه ونرا 3 را طراحی و اجرا کرد.

25آبان: پرتاب کاوشگر ونرا با هدف کارهای تحقیقاتی در سیاره ناهید

سیاره ناهید بدون ماه است و از بسیاری دیدگاه‌ها چون اندازه، جرم، گرانش و ترکیبات ساختاری به زمین شباهت دارد و به همین دلیل به آن  لقب خواهرِ زمین را نیز داده‌اند. همچنین بعضی از دانشمندان اعتقاد دارند که در چند میلیون سال پیش سیاره ناهید، همانند زمین بوده و از شرایط زندگی برخوردار بود است که همین موضوع نیز انگیزه شوروی را برای انجام کارهای تحقیقاتی بر روی این سیاره افزایش داد.

فاصله سیاره ناهید با زمین ۴۲ میلیون کیلومتر در نزدیک‌ترین فاصله  و در دورترین حالت ۲۵۷ میلیون کیلومتر است؛ این سیاره در مدت 225 روز زمینی بدور خورشید گردش می‌کند و برخلاف جو زمین بیشترین گاز تشکیل دهنده این سیاره را دی اکسید کربن تشکیل می‌دهد.

کاوشگر ونرا قبل از این که بتواند به جو این سیاره نزدیک شود، ارتباط با زمین را از دست داد و در حدود 1 مارچ سال 1966 بر روی سطح این سیاره بدون اینکه بتواند اطلاعات خاصی را مخابره کند سقوط کرد. دمای بالای این سیاره و شرایط جوی آن کار را برای ارسال کاوشگرهای تحقیقاتی بسیار سخت کرده است.

سفینه مارینر 2 در دسامبر سال 1962 از فاصله 35,000 کیلومتری سیاره ناهید عبور کرد و مشاهدات این سفینه مشخص کرد که این سیاره توسط ابرهای سفید مایل به زرد پوشیده شده است. سفینه مارینر 10 در سال 1974 از ارتفاع حدود 6,500 کیلومتری توانست بررسی دقیقتری را انجام دهد و مشخص شد که این ابرها با سرعتی بیش از 240 کیلومتر در ساعت بدور سیاره در گردش هستند.

اما سرانجام دانشمندان شوروی موفق شدند تا اولین کاوشگر را بر سطح این سیاره مرموز فرود بیاورند. در تاریخ 22 اکتبر سال 1975 وسیله ای از سفینه ونرا 9 بر روی سطح این سیاره فرود آمد و با وجود شرایط سخت جوی و دمای بسیار بالای سیاره‌ی ناهید توانست حدود 2 ساعت قبل از خرابی مقاومت کند و عکس‌هایی را از سطح سیاره ناهید به زمین مخابره کند که این عکس‌ها اولین تصاویر گرفته شده از سطح این سیاره هستند.