یک رژیم غذایی کم کربوهیدرات برای لاغری و کاهش خطر بیماریهای قلبی عروقی بسیار مفیدتر از رژیم کم چرب است،این پژوهش مقاله ای است که در مجله ی Annals of Internal Medicineچاپ شده است.

بیش از یک سوم بالغین در آمریکا  به حداقل یک نوع ازبیماریهای قلبی عروقی مبتلا هستند و بیماری قلبی عروقی علت یک سوم ازتمام مرگ و میرها درسال است. رژیم کم کربوهیدرات استراتژی مشهوری برای کاهش وزن است اما تأثیر قلبی عروقی آن بخصوص درمیان جمعیت های مختلف همچنان نامشخص مانده است.

 برای مقایسه ی تأثیرات رژیم غذایی کم کربوهیدرات با رژیم  غذایی کم چرب بر وزن بدن و فاکتورهای  خطر بیماریهای قلبی-عروقی محققین بصورت تصادفی از 148 مرد و زن بدون بیماری قلبی عروقی و دیابت ثبت نام کردند. این افراد در دو گروه رژیم غذایی کم کربوهیدرات (کمتر از 40 گرم درروز) یا رژیم غذایی کم چرب(کمتر از 30 درصد کالری روزانه  از چربیها تأمین شود) تقسیم شدند.

تمامی شرکت کنندگان بر اساس نمایه ی  توده ی بدنی درگروه  افراد چاق طبقه بندی می شدند ونیمی از شرکت کنندگان  سیاهپوست بودند. شرکت کنندگان درهر دو گروه درفواصل منظم مشاوره هایی برای رژیم غذایی دریافت می کردند  اما هیچ هدف کالری یا انرژی خاصی برای آنها  تعیین نشده بود. پس از یک سال هم شرکت کنندگان سفید پوست وهم سیاه پوست که از رژیم کم کربوهیدرات  تبعیت می کردند کاهش بیشتری در وزن ، توده ی چربی و سایر فاکتورهای  خطر قلبی عروقی نسبت به افراد شرکت کننده در رژیم کم چرب داشتند.

افزایش چاقی سهم قابل توجهی درافزایش شیوع دیابت دارد

افزایش درشاخص توده ی بدن ((BMIدرطول زمان مهمترین عامل موثر درافزایش مشاهده شده در شیوع دیابت از سال 1976 بوده است. دیابت یکی از شایع ترین و پرهزینه ترین بیماریهای مزمن درآمریکا است. محققین با آنالیز اطلاعات بدست آمده  از 5 آزمون نظر سنجی سلامت ملی وآزمون تغذیه ای به بررسی تأثیر نژاد و قومیت، سن و شیوع چاقی درمیان بالغین آمریکایی بر افزایش شیوع دیابت پرداختند.

آنها دریافتند که شیوع  دیابت از سال 1976 تا سال 1980 و از سال 1999 تا 2004 دو برابر افزایش یافته است. درطی هر دو بازه ی زمانی، شیوع دیابت درمردان بیش از زنان بوده است. افزایش فاکتورهای خطر خاصی شامل BMI، نژاد، قومیت ، سن مصادف با افزایش شیوع دیابت است و BMIبیشترین سهم را در میان 3 متغیر دیگر دارد.

محققین نشان دادند  تلاشهایی که در زمینه ی بهداشت عمومی انجام  می شود باید بروی مداخلاتی متمرکز گردد که  به  مشکل  چاقی رسیدگی می کنند. افزایش شیوع دیابت درمیان مردان  با افزایش BMI  درمردان  قابل توضیح نیست. محققان می گویند: تحقیقات بیشتری باید برای بررسی عوامل دیگری که ممکن است درافزایش سریعتر دیابت درمیان مردان نسبت به  زنان نقش داشته باشد، انجام دهند.