هر وقت که می خواهند کسی از ماجرایی آگاه نشود و او را به بهانه ای بیرون فرستند و یا به قول علامه دهخدا پی کاری فرستادن که کمی طول کشد، از باب مثال می گویند : فلانی را به دنبال نخود سیاه فرستادیم.یعنی جایی رفت به این زودی ها باز نمی گردد.

اکنون ببینیم نخود سیاه چیست و چه نقشی دارد که به صورت ضرب المثل درآمده است:

به طوری که می دانیم نخود از دانه های نباتی است، که چند نوع از آن در ایران و بهترین آنها در قزوین به عمل می آید، انواع و اقسام نخودهایی که در ایران به عمل می آید همه به همان صورتی که درو می‌شوند مورد استفاده قرار می گیرند یعنی چیزی از آنها کم و کسر نمی شود و تغییر قیافه هم نمی دهند، مگر نخود سیاه که چون به عمل آمد آن را در داخل ظرف آب می ریزن تا خیس بخورد و به صورت لپه دربیاید و چاشنی خوراک و خورشت شود، مقصود این است که در هیچ دکان بقالی و سوپر و فروشگاه نخود سیاه پیدا نمی‌شود و هیچ کس دنبال نخود سیاه نمی‌رود زیرا نخود سیاه به خودی خود قابل استفاده نیست.

مگر آنکه به شکل و صورت لپه دربیاید و آن گاه مورد بهره برداری واقع شود فکر می کنم با تمهید مقدمۀ بالا ادای مطلب شده باشد, که اگر کسی را به دنبال نخود سیاه بفرستند در واقع به دنبال چیزی فرستادند که در هیچ دکان و فروشگاهی پیدا نمی شود.