جولای هر سال هزاران نفر در مرکز ایالت ویسکانسین ایالات متحده امریکا جمع می‌شوند تا از نمایشگاه هوایی مؤسسه هواپیماهای آزمایشی (Experimental Aircraft Association) که مخلوطی از نمایشگاه تجاری، هوایی و گردهمایی هوانوردان و افراد علاقمند است، دیدن کنند. همانطور که از نام این نمایشگاه قابل پیش‌بینی است، هواپیماهای آزمایشی آن دسته از سازه‌های هوایی هستند که معمولاً بسیار کوچک با ظرفیت حمل 1 تا 4 نفر بوده و حتی ممکن است در یک گاراژ معمولی ساخته‌شده باشند.

FG-1D، از اعضای خانواده‌ی زیبای کرس‌ایر، یک بمب‌افکن جنگ جهانی دوم. کرس‌ایرها با بال‌های تاشونده‌شان به راحتی قابل شناسایی هستند.

Ercoupe در سال 1940 و با شعار "بدون کار پا” (no footwork) عرضه شد. این هواپیما همانطور که از شعار آن می‌توان برداشت کرد، دارای پدال کنترل rudder (سکان عمودی هواپیما) نیست و با چرخش هواپیما به هر سمت، رادر نیز به صورت خودکار تغییر وضعیت خواهد داد. البته این قابلیت آن‌چنان هم مفید نیست! چرا که در مواقعی که باد از پهلو (Crosswind) وجود دارد، نشستن با آن بر روی باند با خداست! (توضیح این که هواپیماها در 3 محور گردش می‌کنند: محور طولی که باعث چرخش هواپیما به راست و چپ، محور عرضی که باعث بالا رفتن یا پایین آمدن دماغه ( و محور عمودی که باعث گردش هواپیما به چپ یا راست می‌شود. برای تفهیم بهتر به تصاویری که در این صفحه از ویکی‌پدیا وجود دارد رجوع کنید.)

کارخانه Howard که در شیکاگو مستقر است تعداد هواپیمای کوچک زیبا در سال‌های دهه‌های 30 و 40 میلادی تولید کرد که در این تصویر مدل DGA-15 را می‌بینید.

Gee Beeها، هواپیماهای مسابقه‌ای دهه‌های 20 و 30، بخاطر موتور بزرگ و ابعاد کمیکی که داشتند بسیار شناخته‌شده هستند. Q.E.D. II را می‌توان آخرین مدل Gee Bee قبل از منحل شدن این کارخانه دانست.

Martin WB-57 با قیافه‌ی غیرعادی خود نسخه‌ی تحقیقاتی بمب‌افکن B-57 است که حدود 30 سال پیش از ارتش ایالات متحده بازنشسته شد؛ البته ناسا هنوز 3 فروند از این‌ها را در اختیار دارد.

به لطف دو موتور توربوپراپ بزرگ و قدرتمند V-22 Osprey که آن را قادر به برخاست بصورت تقریباً عمودی می‌کند، این هواپیما یکی از قابل شناسایی‌ترین هواپیماهای دنیا می‌کند که با لحظه‌ای نگاه کردن به آن می‌توانید بفهمید که این یک V-22 است.

two-place Legend که با موادی که در آن به کار رفته، P-51 Mustang را به خاطر هوانوردان می‌اندازد، سریع‌ترین هواپیمای تک‌موتوره‌ی توربوپراپ دنیاست.

و این هم Thunderbirdهای نیروی هوایی امریکا که 2 بار در این نمایشگاه خونمایی کردند.
 

70 سال پیش دیدن یک بمب‌افکن B-17 در بالای سرتان، شما را به رعشه می‌انداخت، اما حالا این هم یکی از هواپیماهای کلاسیکی‌ست که در این نمایشگاه به نمایش در آمده‌اند.
 

ظاهر Piaggio P180 Avanti II سریع به نظر می‌رسد، و واقعاً هم همینطور است! سرعت کروز این هواپیما 402 نات (745 کیلومتر در ساعت) است.

هلی‌کوپترهای کبرای Bell AH-1 هم که خاطرات جنگ ویتنام را با خود به همراه دارند، در این نمایشگاه حضور داشتند.