کول‌بارچه دست‌بافته‌ای حاصل ذوق و سلیقه عشایر است که برای قرار دادن آذوقه و وسایل شخصی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
یکی از صنایع دستی تزئینی ـ کاربردی ایران کول‌بارچه نام دارد. این کلمه از دو جزء کوله‌بار به معنای مایحتاج ضروری و چه به معنای کوچک تشکیل شده است.
این دست‌بافته که از بافته‌های داری محسوب می‌شود، مشابه همان کوله‌ای است که کوهنوردان، گردشگران و طبیعت‌گردان از آن استفاده و آذوقه و وسایل شخصی خود را با آن حمل می‌کنند.
کول‌بارچه شامل 3 قسمت است؛ بدنه اصلی کیسه‌ای‌شکل و معمولا به ابعاد 45 در 35 سانتیمتر است، لایه پشتی ساده‌بافی و رویه آن تکنیک بافت قالی و سوزنی و گلیم‌باف است.
«در» از دیگر بخش‌های کول‌بارچه است که امکان بسته شدن آن را فراهم می‌سازد و بندهای بافته شده از پشم و موی بز نیز بند روی شانه را تشکیل می‌دهند.
مواد اولیه مصرفی در کول‌بارچه اغلب پشم و موی بز است اما گاه از پنبه نیز استفاده می‌شود.
این دست‌بافت در گذشته بسیار رایج بود ولی با ورود کالاهای ماشینی و صنعتی داخلی و خارجی مصرف و استفاده از آن محدود شد.
در حال حاضر این دست‌بافت را عشایر و روستاییان تولید می‌کنند.
