سفادروکسیل نوعی آنتی‌بیوتیک سفالوسپورینی است. این آنتی‌بیوتیک‌ها در معالجه بسیاری از امراض عفونی مثل عفونت‌های تنفسی، چرک گوش میانی، عفونت پوست و بافت نرم، عفونت‌های استخوانی یا مفصلی و عفونت‌های ادراری تناسلی تاثیر دارند. این آنتی‌بیوتیک ها همچنین برای جلوگیری از عفونت در شخاصی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند و در اشخاصی که به هر علت مستعد عفونت هستند مصرف می‌شوند.
چگونگی مصرف
سفادروکسیل را می‌توان با شکم خالی مصرف کرد. یا می‌توان برای جلوگیری از دل بهم خوردگی آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبت‌های با فواصل یکسان در طی شبانه‌روز مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقی بماند. مثلاً اگر قرار است دوبار در روز مصرف شود، هر ۱۲ ساعت (مثلاً ۸ صبح و ۸ شب). اگر این با فعالیت‌های کاری و خواب شما تداخل ایجاد کند، در تعیین یک برنامه مناسب دارویی از پزشکان کمک بخواهید مهم است که دارو سر وقت و به‌طور کامل مصرف شود. حتی اگر احساس بهبودی کنید: اگر پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید ممکن است علایم آن مجدداً عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرف کنید. البته اگر تقریباً به موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دوبرابر کنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: کبودی یا خونریزی غیرعادی، درد مفاصل، اسهال، درد شکمی، تهوع و استفراغ، زخم‌های دهانی یا زبانی، خارش یا ترشح واژن، یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان. یک واکنش حساسیتی نادر به (سفادروکسیل) آنافیلاکسی است که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. از آنجا که آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می‌کند در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم، بثورات جلدی، کهیر، یا تورم پوستی، تب، غش ناگهانی، ضربان قلب تند، یا خس‌خس سینه یا مشکل تنفسی، بلافاصله مصرف آنتی‌بیوتیک را قطع کرده با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف سفادروکسیل، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر نوع ماده غذایی، نگهدارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی، یا داروهای دیگر، به ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها (پنی‌سیلین‌ها یا سفالوسپورین‌ها).
بارداری یا شیردهی.
مصرف مشروبات الکلی.
در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن، آسپیرین) ضدانعقادها (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین) پروبنسید (یک داروی درمان نقرس).
سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (نظیر زخم معده، همو فیلی، کمبود پلاکتی) کولیت (التهاب روده بزرگ) یا بیماری‌های کلیوی و کبدی.
هنگام مصرف سفادروکسیل توصیه می‌شود
حتی در صورت احساس بهبودی، داروی تجویز شده را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده و از عود بیماری جلوگیری شود.
سفادروکسیل را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید. (در این شرایط سفادروکسیل فاسد می‌شود). بعد از تهیه سوسپانسیون، دارو باید در یخچال نگهداری شود و ظرف ۲ هفته استفاده شود. پیش از مصرف شیشه را به خوبی تکان دهید.
از پیمانه داخل جعبه برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید.
اگر ظرف ۳ روز از مصرف دارو احساس بهبودی نداشتید با پزشکتان مشورت کنید.
هنگام مصرف سفادروکسیل نباید سفادروکسیل تاریخ مصرف گذشته استفاده کنید.
پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید، مگر طبق دستور پزشک.
