فروغ‌الزمان فرخزاد ( زادۀ ۸ دی ۱۳۱۳ - درگذشته ۲۴ بهمن ۱۳۴۵) شاعر معاصر ایرانی است. وی پنج دفتر شعر منتشر کرد که از نمونه‌های قابل توجه شعر معاصر فارسی هستند. فروغ فرخزاد در ۳۲ سالگی بر اثر تصادف اتومبیل درگذشت.

می بندم این دو چشم پر آتش را

تا ننگرد درون دو چشمانش

تا داغ و پر تپش نشود قلبم

از شعله نگاه پریشانش

می بندم این دو چشم پر آتش را

تا بگذرم ز وادی رسوایی

تا قلب خامشم نكشد فریاد

رو می كنم به خلوت و تنهای

ای رهروان خسته چه می جویید

در این غروب سرد ز احوالش

او شعله رمیده خورشید است

بیهوده می دوید به دنبالش

او غنچه شكفته مهتابست

باید كه موج نور بیفشاند

بر سبزه زار شب زده چشمی

كاو را بخوابگاه گنه خواند

باید كه عطر بوسه خاموشش

با ناله های شوق بیآمیزد

در گیسوان آن زن افسونگر

دیوانه وار عشق و هوس ریزد

باید شراب بوسه بیاشامد

ازساغر لبان فریبای

مستانه سر گذارد و آرامد

بر تكیه گاه سینه زیبایی

ای آرزوی تشنه به گرد او

بیهوده تار عمر چه می بندی

روزی رسد كه خسته و وامانده

بر این تلاش بیهده می خندی

آتش زنم به خرمن امیدت

با شعله های حسرت و ناكامی

ای قلب فتنه جوی گنه كرده

شاید دمی ز فتنه بیارامی

می بندمت به بند گران غم

تا سوی او دگر نكنی پرواز

ای مرغ دل كه خسته و بی تابی

دمساز باش با غم او ‚ دمساز