گروهی از دانشمندان دانشگاه تگزاس در آستین برای نخستین بار نورون‌های حساس به میدان مغناطیسی زمین را در مغز یک نماتود غیرانگلی کشف کردند.

تنها در چند گونه زیستی، نورون‌های مغزی به میدان مغناطیسی زمین پاسخ می‌دهند. ولی تا کنون نورون‌های حساس به مغناطیس در هیچ حیوانی کشف نشده‌ بود و محققان برای نخستین بار آن را در مغز نماتودهای Caenorhabditis elegans مشاهده کردند که که در آب‌های نواحی جزر و مدی زندگی کرده و از باکتری‌ها تغذیه می‌کند.

محققان دریافتند که C. elegansهای گرسنه که در لوله‌های پر شده با ژلاتین قرار می‌گیرند، تمایل دارند که به سمت پایین لوله حرکت کنند و این سازوکاری است که این حیوانات احتمالا زمانی که در جست‌و‌جوی غذا هستند، در پیش می‌گیرند.

وقتی دانشمندان این کرم‌ها را از دیگر نقاط جهان به آزمایشگاه منتقل کردند، دریافتند که کرم‌ها به سمت پایین لوله‌ حرکت نکرده، بلکه بر حسب منطقه‌ای که کرم‌ها از آنجا آمده‌ بودند – هاوایی، انگلستان یا استرالیا - با درجه انحراف مشخصی نسبت به میدان مغناطیسی زمین به جهات مختلف حرکت می‌کنند. به عنوان مثال C. elegans‌های استرالیایی به سمت بالای لوله حرکت می‌کنند.

جهت میدان مغناطیسی زمین از یک نقطه به نقطه دیگر فرق می‌کند و سیستم حسگرهای حساس به میدان مغناطیسی در هر کرم بر حسب محیط محلی خودش تنظیم شده‌است که باعث می‌شود کرم به سمت بالا یا پایین حرکت کند.

مشخص شده است که نورون‌های حساس به نیروی مغناطیسی که نورون AFD خوانده می‌شوند، به سطوح دی اکسید‌کربن و دما حساس‌اند.