در آینده ممکن است مبلمان ما از مواد غذایی تشکیل شوند مانند لامپ تولید شده جدید که میان وعده پروتئینی محسوب می‌شود.

در حال حاضر طراحان جذب موادی موسوم به ریز جلبک‌ها شده‌اند که گیاه مایع نام گرفته‌اند، زیرا بسادگی می‌توانند در آب معلق بمانند و به عنوان ماده‌ای برای طراحی یا حتی برای تغذیه مورد استفاده قرار بگیرند.

جاکوب دونیاس، طراح معمار و اتان فریر، طراح صنعتی در پروژه Living Things نوعی اسباب خانه فتوسنتزی است که با باکتری‌های قابل خوردن پر شده و می‌تواند فضا را روشن کند.

این چیدمان در حال حاضر در کارخانه تشک‌سازی که بخشی از موزه هنرهای معاصر پیتسبورگ در پنسیلوانیا است، به نمایش در آمده است.

ریزجلبکهای سبز رنگ درخشان اکنون به عنوان مکمل تغذیه‌ای شناخته شده در فروشگاه‌های مواد غذایی بفروش می‌رسند. نیمی از وزن آنها را پروتئین تشکیل داده که آن‌ها را به منبع غذایی موثری تبدیل می‌کند.

هدف از کاربرد ریزجلبک اسپیرولینا (spirulina) در این طراحی، بستن چرخه مصرف و استفاده مجدد است. در Living Things، جلبک اسپیرولینا چیزی را که در حالت عادی جزء ضایعات محسوب می‌شود، به یک چیز قابل استفاده تبدیل می‌کند.

به گفته طراحان، این ساختارهای زنده به بازیافت نور، گرما و دی‌اکسیدکربن ساختمان‌ها و سکنه آن‌ها به شکل یک زیست توده غنی سبز می‌پردازد که به عنوان ماده غذایی، کود شیمیایی یا سوخت‌های زیستی قابل مصرف است.

طراحان در چیدمان خود نشان داده‌اند که چگونه این قطعات را می‌توان به زندگی روزمره در فضای آشپزخانه، نهارخوری و سایر فضاهای خانه و محل کار ادغام کرد. از جمله، طراحان لامپهایی را نمایش داده‌اند که با جلبک درخشان و زنده اسپیرولینا پر شده‌اند.

این لامپ‌های جلبکی در زمان غذا خوردن می‌توانند سراسر اتاق را روشن و گرم کنند.

این پروژه در حال حاضر تنها به شکل هنری عرضه شده تا به ذهن‌های خلاق الهام بخشد. اما سیستم Living Things کاربردی است و طراحان معمار می‌توانند از آن الهام بگیرند.