آندوکاردیت (Endocarditis) یا التهاب درون‌شامه قلب به معنی استقرار و تکثیر عامل عفونی در سطح داخلی قلب (آندوکارد ) و دریچه‌ها می‌باشد. اندوکاردیت باکتریایی بیماری خطرناک و گاه کشنده‌ای است.
به ندرت افراد با قلب طبیعی دچار اندوکاردیت می شوند. افرادیکه مبتلا به برخی از بیماری های زمینه ای قلبی هستند در معرض خطر ابتلا به اندوکاردیت در هنگام بروز باکتریمی قراردارند.
علایم بیماری اندوکاردیت:
علایم زودهنگام:
• خستگی و ضعف
• تب، لرز و تعریق زیاد، خصوصاً در شب
• کاهش وزن
• دردهای مبهم
• وجود صدای غیر طبیعی در قلب
علایم دیر هنگام:
• لرز شدید و تب بالا
• تنگی نفس در هنگام فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
• تورم پاها و شکم
• تند یا نامنظم شدن ضربان قلب
تشخیص اندوکاردیت عفونی قلب (عفونت قلب)
پزشک در ابتدا ممکن است از روی علایم شما به اندوکاردیت شک کند بویژه اگر خطر شناخته شده‌ای مانند بیماری قلبی مادرزادی، تب رماتیسمی یا بیماری دریچه‌ای داشته باشید. او بوسیله گوشی طبی به صدای قلبتان گوش فرا خواهد داد و ممکن است متوجه یک سوفل جدید (صدای تلاطم جریان خون در قلب) یا تغییر سوفل قدیمی در قلبتان گردد.
از روی نمونه‌های خونی که برای کشت به آزمایشگاه ارسال می‌شوند پزشک می‌تواند وجود عفونت و نوع میکرب بوجود آورنده عفونت را تشخیص دهد. تنها تعداد اندکی از کشت‌های خونی در افراد مبتلا به اندوکاردیت عفونی، منفی می‌شوند (منفی‌کاذب). یک اکوی قلبی تشخیص پزشک را با نشان دادن وژتاسیون‌ها بر روی دریچه‌های قلب تایید می‌کند. اکوی قلبی همچنین اندازه قلب شما را نشان داده و نشان می‌دهد که دیواره‌های قلب و دریچه‌های آن چگونه کار می‌کنند.
پیشگیری از عفونت قلب
اگر دریچه قلبتان آسیبدیده است، یا صدای غیرطبیعی در قلب شما شنیده می‌شود، پیش از انجام هر گونه عمل پزشکی که امکان ورود باکتری‌ها به خون در آن وجود دارد، به پزشک خود اطلاع دهید تا آنتی‌بیوتیک مناسب برای پیشگیری از بروز آندوکاردیت را دریافت کنید. این مساله به‌خصوص باید قبل از کارهای دندانپزشکی و عمل جراحی دستگاه ادراری یا گوارشی مدنظر قرار گیرد.
همچنین می توانید اقداماتی را جهت کاهش میزان خطر انجام دهید؛ برای مثال مهم است که روزانه دندان‌های خود را مسواک زده و نخ دندان بکشید و به طور منظم برای معاینه دندان‌هایتان به دندانپزشک خود مراجعه کنید. این اقدامات در کاهش خطر آندوکاردیت موثرند.
رعایت موارد زیر به بیماران توصیه می‌شود
تا زمان بهبودی کامل در رختخواب استراحت کنید.
زمانی که در رختخواب استراحت می‌کنید، پاهای خود را مرتب خم و راست کنید تا از تشکیل لخته خون در سیاهرگ‌های عمقی پا پیشگیری شود.
فعالیت‌های عادی خود را در صورتی که وضعیت جسمی‌تان اجازه داد، می‌توانید از سر بگیرید.
اگر دریچه قلبتان آسیبدیده است، قبل‌از هر اقدام پزشکی، مشکل خود را به پزشک یا دندانپزشک اطلاع دهید. در برخی از موقعیت‌ها، نیاز به استفاده از آنتی‌بیوتیک برای پیشگیری از آندوکاردیت وجود خواهد داشت.
پس از رهایی از آندوکاریت، مرتبا زیر نظر پزشک باشید تا از عود بیماری پیشگیری شود.
علل بیماری اندوکاردیت:
باکتری ها یا قارچ‌هایی که وارد خون می‌شوند و دریچه‌ها و پوشش داخلی قلب را در کسانی که قبلاً آسیب قلبی (به قسمت عوامل خطر در زیر مراجعه کنید) داشته‌اند عفونی می‌کنند.
باکتری‌ها یا قارچ‌ها به دریچه‌ها، عضله، و پوشش داخلی قلب آسیب وارد می‌آورند یا آسیبی که از قبل وجود داشته است را تشدید می‌کنند.
درمان اندوکاردیت عفونی قلب (عفونت قلب)
برای درمان اندوکاردیت به مقادیر (دوزهای) فراوانی از آنتی‌بیوتیک به مدت ۲ تا ۶ هفته برای کشتن موجودات میکروسکوپی عفونی در خون و استریلیزه کردن دریچه‌های قلب نیاز دارید.
در ابتدا ضروری است که در بیمارستان بستری شوید تا آنتی‌بیوتیک‌ها بصورت داخل وریدی تجویز شوند. در برخی از افراد که به خوبی به این درمان اولیه پاسخ می‌دهند، ممکن است دوره کامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها در خانه تکمیل شود. پزشک معالج شما با انجام آزمایش‌های خونی منظم از کارکرد صحیح داروها مطمئن خواهد شد.
