وقتی سخن از هنرمندان به میان می آید، اولین چیزی که به ذهن خطور می کند، خلاقیت و رویاپردازی آنهاست. ما در اینجا حقایقی را درباره این مشاهیر برایتان آورده ایم که شاید تا به حال نشنیده باشید.
ژرژ براک: او اولین هنرمندی بود که در زمان حیات اش آثار خود را در موزه لوور به نمایش گذاشت.
پل سزان: پل سزان نتیجه یک ازدواج نامشروع بود. پدر او تاجری موفق به نام آگست سزان و مادرش، آن الیزابت اونورین اوبرت نام داشت. او در 22 اکتبر 1906 پس از بیماری ذات الریه، در تنهایی خود هنگامی که اطراف او را قبض های پرداخت نشده و تابلوهای فروخته نشده فرا گرفته بود، از دنیا رفت.
لئوناردو داوینچی: لئوناردو داوینچی یک گیاهخوار و حامی حقوق حیوانات بود. او پرنده های قفسی را می خرید و آنها را آزاد می کرد. لئونارد کمتر از 30 نقاشی ناتمام و صدها نوشته و طرح از خود بر جای گذاشته است.
سالوادور دالی: او به تناسخ اعتقاد داشت و احساس می کرد روح برادر مرده اش در آن دمیده شده است. دالی بیش از 1500 نقاشی خلق کرده که تعداد زیادی از آنها شاهکار و بسیاری از آنها مکتب سورئال را زنده نگه داشته اند.
ادگار دگا: علاقه او به رقص باله آنقدر بود که در نقاشی هایش هم نمود پیدا کرد. او تقریبا 1500 طراحی، نقاشی و چاپ از رقاصان باله بر جای گذاشته است.
هنری ماتیس: یکی از آثار ماتیس به نام «قایق» - Le Bateau به مدت 46 روز در موزه هنرهای معاصر نیویورک آمریکا، برعکس آویزان شده بود، بدون این که کسی متوجه آن شود.
پیت موندریان: او آنقدر نقاشی می کرد تا دستهایش تاول بزند و چشمهایش پر از اشک شود. تاثیری که این هنرمند بر هنر جهان داشته، غیر قابل انکار اما درک این که چگونه خطوط ساده نقاشی هایش او را منقلب می کرد، دشوار است.
ویلیام موریس: ویلیام موریس کودکی شادی داشت. خونگرمی او باعث محبوبیت اش شده بود. اگر او غذایی را دوست نداشت، از پنجره به بیرون پرت می کرد.
پابلو پیکاسو: اسم او از 27 کلمه تشکیل شده است: پابلو دیگو خوزه فرانسیسکو دپائولا یوان نپوموسنو ماریا دلاس رمدیوس سیپریانو دلاسانتیزیما ترینیداد مارتیر پاتریک کلیتو رویزی پیکاسو. اولین کلمه ای که او به زبان آورد، مداد بود.
جکسون پولاک: او معمولا از سیگار برای نقاشی کشیدن استفاده می کرد.
ونسان ون گوگ: او یک برادر بزرگ تر داشت که هنگام تولد از دنیا رفت. نام او نیز ونسان ون گوگ بود. او در طول 10 سال، 900 تابلوی نقاشی خلق کرد. پس از مرگ وی، زن برادر او تمام نقاشی و نامه هایش را جمع کرد و به صورت مجموعه ای که در خور آن هنرمند بود، در آورد.