آن چنان که از نام آن بر آید این سفال در یکی از روستاهای گناباد موسوم به روستای مند تولید می شود .سفالگری در گناباد با پیشینه ای پنج هزار ساله و همچون تمدن های هم عصر از شیوه ای یکسان در ساخت پیروی می کند اما سفال مندهن با مصالح و تزیینات متفاوت به شکل پدیده ای نو ظهور از اواخر قرن یازدهم هجری در مند به لحاظ نوع مواد سازنده دو گروه جسمی و چینی تقسیم میگردد.
ماده اولیه ی سفال جسمی خاک رس و سفال چینی ترکیبی از پودر سنگ وگل سر شور می باشد .سفال مند معمولا لعاب دار است .اما مهم ترین مشخصه ی سفال مند عناصر تزیینی بر گرفته از طبیعت است.
این عناصر شامل چهار گروه انسانی ،حیوانی،گیاهی و هندسی می باشند. از جمله نقوش مشهور سفال مند (( نفش ماهی)) است که جایگاه والایی در روایات اسطوره ای دارد. ماهی در اعتقادات ایرانیان سرور آفریدگان اورمزد در برابر وزغ بزرگترین آفریدگان اهریمن است.
نقوش خورشید خانم ،پرنده،پروانه،بته،جقه،گل ومرغ ،گل و پروانه،گل کدو،کتیبه،ابرو گل،محرمات، خونه کی و انواع اسلیمی از دیگر نقوش بکار رفته بر بدنه ی سفالینه های مند گناباد هستند،که انواع این ظروف و نحوه ی ساخت و پرداخت آنان در یکی از غرفه ها به نمایش گذارده شده اند.
