ادوارد کاندون - فیزیکدان سرشناس آمریکایی به خاطر دستاوردهای علمی‌اش در فیزیک هسته‌ای و رادار شهرت داشت که کمک بسیاری به توسعه دانش هسته‌ای و فناوری رادار کرده است.
ادوارد کاندون ۲ مارچ سال ۱۹۰۲ در شهر آلاموگوردو در نیومکزیکو متولد شد. پدرش سرپرست تیم خط راه آهن بود و تمام زمانش را به کار سپری می‌کرد. ادوارد بعد از پایان دوره دبیرستان به عنوان روزنامه نگار به مدت سه سال مشغول به کار شد اما روزنامه نگاری کاری نبود که وی علاقه داشت. به همین دلیل این کار را رها کرد و وارد دانشگاه برکلی در کالیفرنیا شد تا تحصیلات خود را ادامه دهد.
در آغاز رشته‌ی شیمی را برگزید و در این رشته به تحصیل پرداخت اما بعد از مدتی به فیزیک گرایش پیدا کرد و تغییر رشته داد. ادوارد کاندون توانست در ۳ سال دوره کارشناسی خود را به پایان برساند و تنها در ۲ سال دکترای فیزیک گرفت.
سپس بخاطر علاقه‌ای که به فیزیک داشت به اروپا و آلمان سفر کرد و در دانشگاه گوتینگن زیر نظر مکس بورن به عمق بخشیدن دانش فیزیک خود پرداخت و سپس به دانشگاه مونیخ رفت و زیر نظر آرنولد سامرفلد آموزش دید. بعد از این دوره در آلمان به آمریکا بازگشت و به قدری این دوران بر وی تاثیر گذاشت که رساله دکترای خود را رد کرد و تمام آن‌را مجددا از ابتدا با در نظر گرفتن نظریه کوانتوم نوشت و همچنین توانست اصل فرانک-کاندون را ارائه کند.
این اصل در شیمی کوانتومی بیانگر این قضیه است که انتقالات الکترونی در محتمل‌ترین حالت به گونه‌‌ای انجام می‌شوند که مکان و مومنتوم هسته‌ها ثابت بمانند. این اصل از تقریب سرعت بسیار بالای انتقالات الکترونی در مقایسه با ارتعاشات هسته و در نتیجه ثابت بودن هسته اتم هنگام انتقالات الکترونی ناشی می‌شود. اواخر دهه ۱۹۲۰ در پروژه‌های تحقیقاتی آزمایشگاه بل مشغول به فعالیت شد و در همین دوران به همراه تیم تحقیقاتی بل موفق به کشف پدیده پراکنش الکترون شد.
دکتر کاندون از سال ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۷ در دانشگاه پرینستون مشغول تحقیق و تدریس بود. سال ۱۹۳۷ در یک شرکت خصوصی یک تیم تحقیقاتی تشکیل داد تا روی فیزیک هسته‌ای کار کند. وی توانست موادی بسازد که به کمک آن قادر بود اورانیوم را بصورت ایزوله جهت استفاده در بمب هسته‌ای نگهداری کند. همچنین در همین دوران در پروژه رادار زیر نظر دولت آمریکا مشغول به کار شد و دستاوردهای مهمی از خود در جهت توسعه فناوری رادار برجای گذاشت.
سال ۱۹۴۳ به دعوت دولت آمریکا وارد پروژه منهتن شد اما تنها ۶ هفته بعد از این پروژه استعفا داد و از آنها جدا شد. دکتر کاندون در خلال سال‌های ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ بصورت پاره وقت در پروژه جداسازی اورانیم ۲۳۵ و ۲۳۸ مشغول به کار شد و بعد از پایان جنگ جهانی دوم به عضویت کمیته انرژی هسته‌ای آمریکا درآمد. در خلال سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۳ در دانشگاه واشینگتن به فعالیت مشغول شد و سپس به دانشگاه کولورادو رفت و تا سال ۱۹۷۰ و زمان بازنشستگی در این دانشگاه باقی ماند.
دکتر کاندون در تاریخ ۲۶ مارچ سال ۱۹۷۴ در سن ۷۲ سالگی دیده از جهان فروبست.
