رسیدن به هدف با بیشترین سرعت و در کمترین زمان ممکن، امروزه تبدیل به یکی از مهم‏ترین نیازمندی‏های نیروهای نظامی در سرتاسر جهان شده، به گونه‏ای که در تمامی نمایشگاه‏های محصولات دفاعی سال 2014 در کنار بدون سرنشین‏ها و روبات‏های رزمی، فناوری‏های مبتنی بر خودروهای سبک و فوق سبک از مواردی بودند که بیش از همه به چشم می‏خوردند. 

Polaris DAGOR یک نمونه خالص از این فناوری‏هاست که با برخورداری از ویژگی‏هایی مانند امکان حمل هوابرد آن به هر نقطه‏ای از زمین در کمتر از 24 ساعت و توانایی حمل تا بیش از 1400 کیلوگرم بار در تمامی مسیرهای خارج جاده‏ای، از شنزارهای کویری گرفته تا مناطق صعب‏العبور کوهستانی، تلاش دارد نام خود را به عنوان یک نمونه عالی از خودروهای واحد ضربت به ثبت برساند. 

با سرعت برق و باد

هنگامی که فرماندهی نیروهای ویژه ارتش ایالات متحده آمریکا یا همان SOCOM مشهور 2 سال پیش از سازندگان خودروهای نظامی درخواست کرد تا یک نمونه فوق سبک برای انجام نیروهای ضربتی در تقریباً تمامی نقاط جهان توسعه دهند، فکرش را هم نمی‏کرد در این مدت کوتاه طرح‏هایی با این تعداد و کیفیت برای آزمون‏های اولیه ارسال گردند. 

استراتژی Polaris نیز برای پاسخ به این نیاز اورژانسی ارتش، کم و بیش مشابه دیگر سازندگان بود و مهندسان این شرکت نیز تصمیم گرفتند به جای یک نمونه کامل به سراغ بازار خودروهای خارج جاده‏ای رفته و با انتخاب برترین قطعات و بخش‏هایی که پیش از این به تولید انبوه رسیده بودند و سرهم کردن آنها روی یک پلت‏فرم جدید، به خواسته نهایی خود برسند. ایده به نظر ساده‏ای که پیش از این هم کارایی خود را در نمونه‏های افسانه‏ای مانند اولین نسل اتومبیل‏های جیپ ویلیز نشان داده بود، به گونه‏ای که این شرکت کوچک (در آن روزها) توانست بهره‏گیری از قطعات موجود در بازار، وسیله‏ای بسازد که تنها در فاصله سال‏های 1941 تا 1945 بیش از 640 هزار دستگاه از آن به تولید رسید. 

طرحی برای نبرد

خودروی رزمی خارج جاده‏ای پیشرفته هوابرد یا به اختصار DAGOR در نگاه اول یادآوری می‏کند که برای چه منظوری ساخته شده است. استفاده از یک شاسی فولادی متخلخل که در کنار بدنه لوله‏ای، علاوه بر کاهش قابل توجه وزن کلی وسیله، ظاهری خارج جاده‏ای و خاص را نیز برای این خودروی بی‏نظیر به ارمغان می‏آورد. با طولی برابر با 4520 میلی‏متر کابین اصلی ظرفیت پذیرش تا 4 سرنشین را داراست که از امکاناتی مانند صندلی‏های ضدشوک و کمربند‏های ایمنی دو نقطه‏ای برخوردار هستند. 

در بخش بالایی کابین یک صندلی متحرک قرار گرفته که به صورت خاص برای ارتقای توان مانور و تیر اندازی تیربارچی طراحی شده که در کنار پایه مخصوص نصب جنگ افزار می‏تواند قدرت آتش قابل قبولی را هم برای این خودروی تیزپا فراهم کند که قرار است بدون هیچ گونه پشتیبانی مستقیمی، کیلومترها در عمق خاک دشمن به عملیات بپردازد. همچنین در بخش مخصوص حمل بار امکان حمل تا 5 نفر سرباز مسلح با تجهیزات کامل وجود خواهد داشت که در نهایت به هرکدام از این خودروهای 2041 کیلوگرمی اجازه خواهد داد تا یک گروهان 9 نفره را به وسیله خود به هر نقطه‏ای از جهان حمل کنند. 

طراحی بدنه و عدم استفاده طراح از مواردی مانند صفحات فولادی زره و یا خم‏های منحرف کننده امواج انفجاری V شکل در کف آن، نشان دهنده اهمیت سرعت و چابکی Polaris DAGOR در برابر ویژگی‏های دیگر مانند محافظت خواهد بود که به وضوح آن را تبدیل به وسیله‏ای منحصر به فرد برای نیروهای ویژه خواهد کرد. سرعت و مانورپذیری بالا در کنار مواردی همچون دید و زاویه عالی برای شلیک به تقریباً تمامی جهات، در کنار امکان حمل هوابرد وسیله، مواردی هستند که این آهوی تیزپا را برای عملیات ضربتی تبدیل به یک ایده‏آل می‏کنند. 

خودروی هوابرد

به گزارش پایگاه خبری «مجله ماشین»، امکان انتقال به صورت هوابرد، یکی از ویژگی‏های مهم مورد نیاز SOCOM برای خودروهای آینده خواهد بود و میزان این اهمیت به قدری است که تمامی بخش‏های طراحی و سازه را تحت تأثیر قرار داده است. برای مثال در Polaris DAGOR تیم سازنده تصمیم گرفته تا عرض نهایی وسیله را به 1840 میلی‏متر کاهش دهد تا به این صورت امکان حمل آن در محفظه بار درونی هلیکوپترهای ترابری سنگین CH-47 شینوک امکان‏پذیر گردد.

محدودیت‏های وزنی اعمال شده نیز در نهایت این امکان را برای واحدهای ارتش به وجود آورده تا در صورت نیاز حتی از هلیکوپترهای متوسط UH-60 Black Hawk نیز برای جابه جایی خودروها استفاده کنند که در نهایت انعطاف‏پذیری عملیاتی آن را به شکل قابل توجهی ارتقا خواهد بخشید. 

توانایی‏های دیگری مانند امکان پرتاب به وسیله چتر و یا مهم‏تر از آن امکان پرتاب سرعت پایین / ارتفاع پایین از دیگر ویژگی‏های مهم DAGOR هستند که توانایی به کارگیری آن در تقریباً هر منطقه عملیاتی را در کمترین زمان ممکن و با کمترین ریسک ایجاد شده برای پرنده مادر فراهم می‏آورد. 

تحرک به معنای واقعی کلمه

Polaris DAGOR در زمینه انتقال هوابرد به منطقه مأموریت یک نمونه بی‏نظیر است اما به محض آنکه لاستیک‏هایش به زمین برخورد کنند، جادوی واقعی آن آغاز می‏گردد. پیشرانه دیزل توربوشارژ شونده به کار رفته روی آن قادر است از انواع مختلف سوخت‏های موجود استفاده کند که در نوع خود بار دیگر انعطاف‏پذیری عملیاتی این آهوی تیزپا را به رخ رقبا می‏کشد. 

بنا بر اعلام سازنده DAGOR با یک باک پر می‏تواند مسافتی برابر با 800 کیلومتر را بپیماید که در نوع خود عدد قابل توجهی است. استفاده از تایرهای بزرگ در کنار سامانه تعلیق پیشرفته، ساخت مجموعه نامدار FOX که به وضوح از انواع به کار رفته در رقابت‏های Trophy Trucks به عاریت گرفته شده‏اند، به DAGOR اجازه می‏دهند تا با کمترین مشکلی از پس انواع زمین‏های ناهموار و پستی و بلندی‏های مختلف بربیاید. 

رینگ‏های توپر چرخ‏ها به وضوح برای تحمل بیشترین فشار ممکن طراحی شده‏اند و وزن فوق‏العاده کم بدنه خودرو علیرغم ارتفاع بالای کف آن نقطه ثقل وسیله را تا جای ممکن پایین خواهد آورد. اما حتی اگر تمامی اینها هم کافی نباشد، یک وینچ 5 تنی نصب شده در بخش جلویی وسیله، در صورت به دام افتادن آن می‏تواند به کمک سرنشینان آمده و جان ایشان را از مهلکه نجات ببخشد. 

در برابر رقبا

Polaris DAGOR تنها خودروی تاکتیکی فوق سبک وزنی نیست که برای فرماندهی نیروهای ویژه طراحی شده است. در بین رقبا می‏توان به نمونه‏هایی همچون طرح جالب توجه Phantom Badgor ساخت مجموعه نام آشنای بویینگ اشاره کرد که دارای ویژگی‏های مشترک فراوانی با یکدیگر خواهند بود. اما به نظر می‏رسد تا به این جای کار محصول Polaris حسابی به ذائقه فرماندهان ارتش خوش آمده، زیرا علیرغم قیمت 149 هزار دلاری، برنامه‏های اولیه ورود به خدمت آنها برای اوایل سال آینده میلادی (2015) برنامه‏ریزی شده که خود نشان از برتری‏های این طرح در مقایسه با دیگر نمونه‏ها دارد. ویژگی‏هایی که در میان آنها مواردی مانند طراحی ماجولار، امکان اضافه کردن بلوک‏های زره اضافی در صورت نیاز و فرایند نگهداری رزمی ساده را می‏توان از مهم‏ترین‏ها به شمار آورد.

 دنیای نبرد‏های جدید به سرعت در حال تغییر است و حالا پاسخ سریع و قاطع در برابر گروهک‏های تروریستی کوچک و بزرگی که با عنوان تهدیدات نامتقارن در گوشه و کنار جهان سر بر آورده‏اند، در حال تبدیل شدن به مهم‏ترین اولویت ارتش‏های بزرگ جهان است.