انسان در مسیر رشد از افراد بسیاری اثر می‌پذیرد و تحت تأثیر دیده‌ها و شنیده‌های بسیاری است. همه آنهایی که اطراف او هستند و به نحوی در او اثر دارند مدل و الگوی او محسوب می شوند. اما پدر از همه آنها مهمتر و مؤثرتر است و این اهمیت و تأثیر تا سنین جوانی همچنان ادامه دارد.
پدر و مادرها در شبکه های اجتماعی مانند فیسبوک و اینستاگرام عکس های مختلفی از فرزندان خود منتشر می کنند که در برخی موارد نام کودک و تارخ تولد نیز در آنها مشخص است.
هرکسی برای خودش یک الگو یا قهرمان دارد که او را تحسین می کند. بعضی ها یک هنرپیشه، ورزشکار یا یک سیاستمدار را الگو قرار می دهند، اما حیرت انگیز زمانی است که یک نفر می گوید: «قهرمان من پدرم است» یا «قهرمان من مادرم است».
ما بزرگ ترها کم و بیش می دانیم با خشم مان چگونه رفتار کنیم تا کمترین آسیب را ببینیم اما باید به فرزندانمان آموزش دهیم.
علت به وجود آمدن بیش فعالی احتمالا ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است. احتمالا این کودکان در بخش های مربوط به توجه و تمرکز در مغز دچار نقص جزئی هستند.
کودکان نوپا مثل غارنشین ها هستند. مثلا وقتی عصبانی میشوند چنگ می اندازند، گاز می گیرند، در اتاق نشیمن ادرار می کنند، انگشتشان را در بینی می کنند، غذا را به موهایشان می مالند و یا ناگهان ناپدید می شوند.
مهم نیست چه اتفاقی می‌افتد. هر مخالفت یا مقاومت کوچکی در برابر خواسته‌هایش می‌تواند اشک‌هایش را سرازیر کند و فرشته کوچک شما را به دیوی که جز جیغ زدن کاری ندارد، تبدیل کند.
