گیاه پیازی بهاره است به بلندی ۵/۱ متر و گستردگی ۳۰ - ۲۳ سانتی‌متر، دارای برگ‌های نیزه‌ای شکل که گل‌های زنگوله‌ای شکل، آویخته و زرد رنگ آن با براکته‌های برگ مانند کوچک در بهار ظاهر می‌شوند.
لاله‌ای پر گلبرگ با گلبرگ‌های صورتی کم‌رنگ دارای رده‌های صورتی کم‌رنگ و پر‌رنگ و زرد یا سبز که اواسط بهار ظاهر می‌شوند. حداکثر بلندی آن به ۳۰ سانتی‌متر می‌رسد. جهت کاشت در حاشیه‌های گل‌کاری مناسب است.
گیاه پیازی است که بلندی آن به ۶۰ سانتی‌متر می‌سد. گل‌های آن به رنگ خرمائی تیره مایل به مشکی بوده و تیره‌ترین نوع گل لاله است که روی ساقه‌های قوی در اواخر بهار ظاهر می‌شود.
گیاه پیازی بهاره با ساقه‌های نرم و برگ‌های باریک، کشیده و پراکنده به رنگ سبز، خاکستری و گل‌های آویخته به رنگ ارغوانی مایل به صورتی با طرح شطرنجی و یا سفیدرنگ. حداکثر بلندی ۳۰ و گستردگی آن به ۸ - ۵ سانتی‌متر می‌رسد.
ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم متخلص به رودکی و مشهور به استاد شاعران (زادهٔ ۲۴۴، رودک - درگذشتهٔ ۳۲۹ هجری قمری) نخستین شاعر مشهور ایرانی-فارسی حوزه تمدن ایرانی در دورهٔ سامانی در سدهٔ چهارم هجری قمری و استاد شاعران این قرن در ایران است.
جشنواره گل های بهاری با بیش از ۸ میلیون بوته گل پیازی (لاله) از ابتدای فروردین ماه برگزار شده و چشم اندازترین تصویرها را در مشهد رقم زده است.
مرگ لاله و لادن در سال 82 بازتابی بین‌المللی داشت. نه‌تنها روزنامه‌های ایران بلکه روزنامه‌های جهان در صفحات اولشان این خبر ناراحت‌کننده را پوشش دادند. روزنامه‌نگاران با کنار هم گذاشتن کلمات جدایی، مرگ و دوری تیترهایی شاعرانه زدند.
