بافت فرش در اردبیل سابقه طولانی دارد. در دوران صفویه در بسیاری از مراکز بافندگی، قالیبافی در اردبیل در اوج کمال بوده و نام اردبیل همواره به همراه نام قالی مشهور بود از جمله قالیهای معروف قالی ذی قیمت اردبیل که متعلق به قرن شانزدهم که فعلاً در موزه ویکتوریا و آلبرت نگهداری می شود نام برد.

قالیبافی از جمله هنرهای اصیل و ارزشمندی است که سابقه ای بس طولانی در ایران دارد. این هنر اصیل با فرهنگ کهنسال این مرز و بوم پیوندی ناگسستنی داشته و در گذر قرنها یکی از دستاوردهای مهم ایرانیان محسوب شده و در حال حاضر جزئی از زندگی و فرهنگ جامعه ایران اسلامی بشمار می‌آید.

تاچه‌بافی یکی از شاخه‌های بافته‌های داری و زیراندازهای ایران و رشته‌ی بومی استان چهارمحا‌ل‌وبختیاری است.

کول‌بارچه دست‌بافته‌ای حاصل ذوق و سلیقه عشایر است که برای قرار دادن آذوقه و وسایل شخصی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

گلیم بافی هنر دستی مردمان استان آذربایجان غربی است.

یكی از صنایع دستی تزیینی- کاربُردی ایران”نمكدان بافی” نام دارد. نمكدان بافته ای است داری كه ایلات وعشایر برای نگهداری و حمل ونقل نمك درشت یا ساییده از آن استفاده می نمایند. نمكدان به طور عمده در ایل های مختلف، با استفاده از چند نوع تكنیك بافته می شود. قسمت روی آن با تکینک قالی بافی و پشت نمكدان با طرح ساده گلیم بافت در چند رنگ متفاوت، روی نمكدان به روش ِرندی بافی و قسمت تحتانی آن قالی بافی می شود.

سرانداز نامی است که بر روی نوعی گلیم لری گذارده اند. این نوع گلیم با نام محلی رندی در مناطق روستائی و عشایری استان (شهرستان های اردل، لردگان و بعضی نقاط فارسان) بافته می شود.