این بازی توسط بچه ها از 7 سال تا 15 سال اجرا می گردید. هر سال با شروع بهار این برنامه با سرو صدای شاد بچه ها اجرا می شد . بهار فصل رویش و بارش است.
اگر بارش باران به تاخیر می افتاد بچه ها کمر همت بسته با استفاده از یک قاشق چوبی که در زبان محلی به آن چمچه می گفتند این بازی را انجام می‌دادند.
از پارچه های رنگارنگ برای قاشق لباس و روسری درست می‌کردند. با مداد رنگی چشم و ابرو دهان و دماغ می‌کشیدند. دور هم جمع شده و چمچه حرکت داده با شعرهای بچه گانه که با صدای بلند می‌خواند در کوچه ها و محله ها را می‌افتاد از آسمانها و ابرها تقاضای باران می‌کردند . جالب همکاری بزرگتر با بچه‌ها بود.
از مقابل هر خانه که رد می‌شدند به سر و صورت آنان آب می‌پاشیدند سپس بین بچه ها نقل و نبات و گندم توزیع می‌کردند.
به نشانی شیرینی کامی. رویش و بارش و برکت وار تزاق از روزی حلال. بارها مشاهده می‌شد که همزمان با بازی بچه ها باران باریدن گرفته.
متاسفانه این بازی نیز به خاطره ها پیوسته.
