روزی بهلول بر هارون الرشید وارد شد.
خلیفه گفت:
مرا پندی بده.
بهلول پرسید:
اگر در بیابانی بی آب، تشنگی بر تو غلبه نماید چندان که مشرف به موت گردی.
در مقابل جرعه ای آب که عطش تو را فرو نشاند چه می دهی؟
هارون الرشید گفت:
صد دینار طلا.
بهلول پرسید:
اگر صاحب آب به پول رضایت ندهد؟
هارون الرشید گفت:
نصف پادشاهی ام را.
بهلول گفت:
حال اگر به حبس البول مبتلا گردی و رفع آن نتوانی.
چه می دهی که آن را علاج کنند؟
هارون الرشید گفت:
نیم دیگر سلطنتم را.
بهلول گفت:
پس ای خلیفه، این سلطنت که به آبی و بولی وابسته است.
تو را مغرور نسازد که با خلق خدای به بدی رفتار کنی.
موضوعات داغ
