سوپ مار کبرا و مرغ سوخاری کنتاکی از جمله غذاهای محبوب دیکتاتورهای جهان در قرن بیستم بود. ویکتوریا کلارک و ملیسا اسکات در کتاب «غذای دیکتاتورها: راهنمایی بد برای سرگرم کردن ستمکاران» به غذای محبوب برخی از دیکتاتورهای جهان پرداختند.

به گزارش بیزینس اینسایدر، در ادامه تلاش کردیم تا چند مورد جالب را از بین دیکتاتورها پیدا کنیم. عادات غذایی برخی از آن ها به شدت چندش آور است. غذای مصرفی بدون شک بر روی خلق و خوی شخص اثر مستقیم دارد.

کیم جونگ ایل

او عاشق سوپ باله کوسه و سوپ گوشت سگ بود. او می گفت که این غذاها به او مصونیت و قدرت می بخشد. گفته می شد که او یکی از مشتریان اصلی مشروبات الکلی هنسی نیز بوده است.

کیم جونگ ایل بین سال های 1994 تا 2011 رهبر کره شمالی بود که با بحران اقتصادی نیز دست و پنجه نرم می کرد. گفته می شود که او گروهی از زنان را به استخدام خود درآورده بود تا آن ها دانه دانه ی برنج هایی که برای او سرو می شوند را از نظر اندازه، رنگ و وزن بررسی کنند تا تفاوتی با هم نداشته باشند.

هیتلر

او گیاه خوار بود و تا آخر زندگی اش فقط پوره سیب زمینی و سوپ می خورد. شاید گیاه خواری هیتلر نشات گرفته از ایدئولوژیک او بوده است. البته یک فرضیه دیگر نیز وجود دارد: احتمالا هیتلر به دلیل ابتلا به نفخ مزمن و یبوست ترجیح داده بود تا فقط رژیم غذایی گیاه خواری را دنبال کند.

15 نفر پیش از او غذای را امتحان می کردند. اگر هیچ یک در طول 45 دقیقه نقش بر زمین نشدند، آن غذا برای هیتلر سرو می شد. او پیشوای آلمان نازی بود که صفحه ای مهم در تاریخ به او تعلق دارد.

ژوزف استالین

او عاشق غذاهای گرجستانی بود. گردو، سیر، آلو، انار و شراب بخش اصلی آشپزی گرجستانی محسوب می شود. استالین از اواسط دهه 20 میلادی رهبری شوروی سابق را بر عهده داشت و تا زمان مرگش در سال 1953 در مسند قدرت باقی ماند. وی صنعتی شدن و اشتراکی شدن را در دستور کار قرار داد که همین کار موجب همزمانی قحطی گسترده، اردوگاه های کار اجباری گولاگ و پاکسازی بزرگ (عملیات سرکوب سیاسی در اتحاد جماهیر شوروی از ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۸) شد.

جالب اینجا است که یکی از آشپزهای شخصی ژوزف استالین «اسپیریدون پوتین» بود. وی پدر بزرگ ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور کنونی روسیه است.

بنیتو موسولینی

او عاشق سالاد سیر و لیموی تازه بود و می گفت که غذاهای فرانسوی «مزخرف» هستند. بنیتو موسولینی حزب فاشیست ایتالیا را از دهه 20 میلادی تشکیل داد و قدرت را به دست گرفت. او در جریان جنگ جهانی دوم به هیتلر پیوست، اما مدتی بعد از قدرت خلع و محاکمه شد.

موسولینی مایل بود تا در خانه اش و در کنار همسر و پنج فرزندش غذا بخورد. زمان سرو غذا در خانه ی آن ها راس ساعت خاصی بود و همه افراد می بایست پیش از ورود او، سر میز حاضر باشند.

عیدی امین

وی رهبر خودکامه، دیکتاتور نظامی و همچنین سومین رئیس جمهور اوگاندا از ژانویه سال ۱۹۷۱ تا آوریل سال ۱۹۷۹ بود. گفته می شود که او روزی 40 پرتقال می خورد و در زمان تبعیدش در عربستان سعودی، از طرفداران KFC شده بود. عیدی امین عاشق بز بریانی، کاساو و نان ارزن بود.

او از طریق کودتای نظامی، رئیس جمهور منتخب را کنار زد و خود را به عنوان رئیس جمهور جدید معرفی کرد. او هشت سال با وقاحت تمام حکومت کرد و حدود 300 هزار نفر را کشت.

عیدی امین این طور فکر می کرد که پرتقال، ویاگرای طبیعت است. امین برای مدتی عاشق تمام عادات غذایی بریتانیایی از جمله چای بعد از ظهر شده بود. حتی شایعاتی مبنی بر آدم خوار بودن عیدی امین مطرح شده بود.

پل پوت

پل پوت، سیاست مدار کامبوجی، رهبر جنبش خِمِرهای سرخ بود و از ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ میلادی بر کامبوج حکومت کرد. او از گوشت گوزن، خرس وحشی، مار، میوه تازه، کنیاک و شراب چینی لذت می برد. حتی گفته می شود که سوپ مار کبرا نیز از غذاهای محبوب او بوده است.

پل پوت و حزب کمونیستی اش در کامبوج «برنامه مهندسی اجتماعی» را مدیریت کردند که طی آن، حدود 2 میلیون کامبوجی (معادل ۲۱ درصد کل جمعیت کامبوج) جان خود را بر اثر کار زیادی، گرسنگی و محاکمه از دست دادند. پل پوت عاشق غذاهای لوکس بود، در حالی که باقی مردم کامبوج تنها آب و سوپ برنج می خوردند.

نیکولای چائوشسکو

چائوشسکو طرفدار لازانیای سبزیجات، گوجه، پیاز، سالاد و استیک بود. نیکولای چائوشسکو، رییس حزب کمونیست رومانی بین سال ها 1965 تا 1989 میلادی بود. آزادی بیان و هر نوع مخالفتی با اشد مجازات در دولت او همراه بود. پلیس مخفی نیز حضوری فعال در آن سال ها داشت.

چائوشسکو با غذاهایی که ظاهر و تزئین خوبی نداشتند، برخورد خوبی نداشت. او غذاهایی که در مراسم رسمی برایش آورده می شد را روی زمین می انداخت و تا می توانست با پا بر روی آن ها می کوبید.

فرانسیسکو ماسیاس انگوئما

وی سیاست مدار اهل گینه استوایی بود. او عاشق نوعی چای به نام «بهنگ» بود که از گیاه حشیش و ایبوگا نیز در آن استفاده می شد و خاصیت توهم زایی داشت. او نخستین رئیس جمهور گینه استوایی بود که با قتل و تبعید از مخالفانش پذیرایی می کرد. از عادات غذایی او اطلاعات زیادی در دست نیست، اما شایعه شده بود که او آدم خوار است و جمجمه ها را در یخچال خانه اش نگهداری می کند.

فرانسوا دووالیه

فرانسوا دووالیه، معروف به پاپادوک، در زمان رسیدن به قدرت مبتلا به دیابت، مشکلات قلبی و آماس مفاصل بود. به همین دلیل، همسر فرانسوا مجبور بود تا آخر زندگی اش با قاشق به او غذا دهد.

فرانسوا پیش از رسیدن به قدرت، یک پزشک بود و با این وعده سر کار آمد که به جمعیت سیاه پوستان کشورش هائیتی خدمت کند. اما دیری نپایید که پلیس مخفی شکل گرفت و حدود 30 هزار نفر از مخالفانش دستگیر و کشته شدند. گفته می شود که تفریح پس از شام او این بود که به سیاه چال برود و شاهد شکنجه شدن مخالفانش باشد.