قلان از جمله بازی های سنتی جاذب و دلپذیر است که موجبات شادابی بازیكنان و تماشاچیان را فراهم می سازد.
این بازی معمولاً هنگام رفتن به طبیعت خصوصاً در فصل بهار انجام می شود. در این بازی دو گروه با نام های خاص تشكیل می شود و با انتخاب یك نفر سرپرست یا مربی در محدوده ی زمینی كه آن را خط كشی كرده اند به بازی اقدام می كنند.
باید گفت كه دو نوع بازی انجام می گیرد ؛یك : یا به صورت دونفره و مبارزه ی تن به تن ، و یا به صورت جمعی. حال اگر تن به تن باشد دو نفر از هردو گروه وارد دایره ی میدان بازی می شوند و اقدام به مبارزه می كنند.
هركدام نتواند تعادل خود را حفظ کند و بر زمین بیفتد ، بازنده است و شخص برنده اگر توان و خستگی لازم ندارد می تواند مجدد با حریف دیگری روبه رو شود . این مبارزه تا آخرین نفر هر گروه ادامه دارد.
دو بازیگر در حالی که هر کدام یک پای خود را به هوا بلند کرده اند و با یک دست از پشت گرفته اند ، با شانه های خود به شانه ی حریف ضربه می زنند تا تعادل حریف را به هم بزنند و هر ضربه ای جز این، خلاف محسوب شده و باعث اخراج از بازی می گردد.
