نام اصلی : اصغر سمسارزاده
زمینه فعالیت : بازیگر
تولد : ۱۳۱۵ تهران
محل زندگی : تهران
ملیت : ایرانی
نام(های) دیگر : اصغر ترقه
سال‌های فعالیت : ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۷، ۱۳۸۳ تاکنون
زندگی اصغر سمسارزاده
اصغر سمسار زاده متولد ۱۳۱۵ تهران، اینک بیش از ۴۰ سال است که در عرصه نمایش حضور دارد. از سال ۱۳۴۸ با فیلم امشب دختری می میرد بازی در فیلم های سینمایی را آغاز نموده است. اما شهرتش را مدیون سریال خانه بدوش و شخصیت اصغر ترقه است که از او چهره ای آشنا و مشهور ساخت.
اصغر سمسارزاده را با نقش های کمدی می شناسند، اما دوستدارن نمایش های جدی، حضور او در نمایش های مرحوم ساعدی چون پرواربندان و دیکته و زاویه را نیز به خاطر دارند. اصغر سمسارزاده از بازیگران قدیمی تئاتر، سینما و تلویزیون ایران است که فعالیت های هنری خود با گروه تئاتر اسکار آغاز کرد و چند سال بعد به طور حرفه ای در تئاتر فردوسی مشغول بازیگری شد. این بازیگر قدیمی و نام آشنا در فاصله سال های ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۶ بیش از ۲۰ فیلم بازی کرد. اما انقلاب و دگرگونی های پیش آمده، او را نیز مانند بسیاری به حاشیه راند. ولی سمسار زاده ابتدا از طریق حضور در تئاترهای لاله زار و سپس نقش های کوچک و بزرگ تلویزیونی و گاه سینمایی کوشید تا در این حیطه فعال باقی بماند.
گفت و گو با اصغر سمسارزاده
اصغر سمسارزاده می‌گوید خیلی اتفاقی وارد دنیای طنز شدم و از این اتفاق بسیار خوشحالم. او پس از سال‌ها با بازی در سریال چهارچرخ به تلویزیون بازگشت، اگرچه نقش قره‌گزلو در این سریال چندان باب میلش نبوده....
به نقش‌های طنز عادت كرده‌ام
سال‌هاست كه بازی می‌كند. 16 ساله بوده كه وارد حرفه بازیگری شده است. نسل‌های مختلف از او خاطره دارند. اصغر سمسارزاده را این سال‌ها بیشتر در كارهای طنز تئاتر و رادیو دیده‌ایم.
اصغر سمسار زاده می‌گوید خیلی اتفاقی وارد دنیای طنز شدم و از این اتفاق بسیار خوشحالم. او پس از سال‌ها با بازی در سریال چهارچرخ به تلویزیون بازگشت، اگرچه نقش قره‌گزلو در این سریال چندان باب میلش نبوده است.
آقای سمسارزاده چند سال است كه در زمینه بازیگری فعالیت می‌كنید؟
اصغر سمسار زاده : من از 16 سالگی هم وارد این حرفه شده‌ام. حالا خودتان حساب کنید ...
آیا هنوز هم با عشق كار می‌كنید یا دیگر این حرفه برایتان عادت شده است؟
اصغر سمسار زاده : خیر. هنوز هم با عشق كار می‌كنم و هر روز هم مشتاق‌تر می‌شوم. چون دنیای هنر آنقدر وسیع است كه هر چه بیشتر جلو بروی، به عمق بیشتری دست پیدا می‌كنی. به هر حال هیچ گاه از سر عادت كار نكرده‌ام و اگر روزی این احساس به من دست بدهد، قطعا مرگ هنری‌ام فرا رسیده است.
پیش از انقلاب شما كارتان را با بازی در سریال‌های تلویزیونی آغاز كردید، اما امروز بیشتر شما را به عنوان یك بازیگر تئاتر می‌شناسند تا یك بازیگر تلویزیون. چرا؟
اصغر سمسار زاده : بله من با بازی در سریال‌هایی چون پهلوانان، آدم و حوا، روزهای خوش تیمارستان و... معروف شدم و در ادامه به صحنه تئاتر سوق پیدا كردم. شاید چون در سینما و تلویزیون فضا برایم محدودتر بود و نقش‌ها آن طور كه باید دلخواهم نبودند.
خب، در این مدت دلتنگ تلویزیون نبودید؟
اصغر سمسار زاده : چرا. خیلی زیاد، ولی متاسفانه بخت با من یار نبود و نتوانستم طی این سال‌ها در این رسانه فعالیت كنم.
بازی روی صحنه تئاتر برایتان جذاب‌تر است یا مقابل دوربین؟
اصغر سمسار زاده : من تئاتر را با هیچ چیزی عوض نمی‌كنم. چون نقش تماشاگر و زنده بودن كار به من انرژی زیادی می‌بخشد كه بسیار دلپذیر است. ضمن این كه بازی در تئاتر كار هر كسی نیست.
در مورد تلویزیون چطور؟ چقدر مخاطبان این رسانه برایتان مهم‌اند؟
اصغر سمسار زاده : كار در تلویزیون را هم دوست دارم چون یك رسانه مردمی است و بهتر است بگویم خودمانی. من برای عام كار می‌كنم و نه خاص. به همین دلیل هر رسانه‌ای كه مرا به مردم وصل كند فعالیت در آن برایم شیرین‌تر است.
چرا طی این سال‌ها بیشتر در زمینه طنز فعالیت كردید. فكر نمی‌كنید از این نظر خودتان را محدود كرده‌اید؟
اصغر سمسار زاده : اتفاقا من در ابتدا اصلا هنرپیشه طنز نبودم و بیشتر كارهایم جدی بود و كاملا بر حسب اتفاق وارد كارهای طنز شدم. البته از این مساله ناراضی نیستم و خوشحالم كه توانسته‌ام مخاطبانم را به خنده مهمان كنم.
اما خیلی‌ها معتقدند كه اساسا فیزیك و صدای شما چندان به درد این كار نمی‌خورد؟
اصغر سمسار زاده : بله. اوایل خودم هم به این موضوع فكر می‌كردم، اما خوشبختانه توانستم راهم را در این زمینه پیدا كنم و خدا را شكر تا حد زیادی هم موفق شده‌ام.
نمی‌خواهید خودتان را در نقش‌های جدی‌تر محك بزنید؟
اصغر سمسار زاده : چرا. اگر فرصتش برایم فراهم شود حتما این كار را خواهم كرد.
باز هم در تلویزیون بازی خواهید كرد؟
اصغر سمسار زاده : بله، اما این بار كمی بیشتر وسواس به خرج می‌دهم و بسادگی جواب مثبت نمی‌دهم چون كار در تلویزیون شوخی نیست و تو در برابر میلیون‌ها آدم بازی می‌كنی و طبیعتا مورد قضاوت قرار می‌گیری. بنابراین این بار حواسم را بیشتر جمع خواهم كرد.
اگر در یك سریال 90 شبی پیشنهاد بازی شود می‌پذیرید؟
اصغر سمسار زاده : بستگی به نقش دارد. اگر به درد بخور باشد می‌پذیرم ولی اگر حالت فانتزی داشته باشد، خیر، نمی‌پذیرم.
آقای سمسارزاده به عنوان یك بازیگر به این سطح رسیده‌اید كه آن دانش كسب شده در شما نهادینه شود و بدون این كه تلاش كنید وقت بازی خودش را بیرون بریزد؟
اصغر سمسار زاده : اگر منظور از تلاش عرق‌ریزان باشد باید یك جور به آن توجه كرد و اگر به معنای معطوف كردن همه وجود به یك نقطه است باید طور دیگری درباره آن حرف زد. من فكر می‌كنم لازمه كار هر انسانی در هر حرفه‌ای این است كه چنین توجهی داشته باشد. كاری كه بدون این توجه، شوق و نگرش صورت بگیرد، اصلا كار نیست، یك اتفاق غیرارادی است. به نظر من بازیگری در والاترین شكلش به نمایش گذاشتن تكه‌ای از زندگی یك انسان است، بدون این كه این نمایش به صرف فعل نمایش انجام شود.
اگر قرار باشد من 30 سال در همه آكادمی‌های دنیا تحصیل كنم و بعد كه می‌روم جلوی دوربین مرتب به آموخته‌هایم فكر كنم تا بازیام جلوه خاصی كند به نظرم بازی نكرده‌ام بلكه عرض اندام كرده‌ام.
چقدر لحظاتی را كه بازی می‌كنید، زندگی می‌كنید؟
اصغر سمسار زاده : همه لحظه‌هایی را كه بازی می‌كنم دارم زندگی می‌كنم. چون اگر زندگی در بازیام جریان نداشته باشم، دیگر نقشم و خودم جلوه‌ای نخواهند داشت و تصنعی خواهد بود.
در طی این سال‌ها مخاطبان‌تان را چگونه شناخته‌اید؟
اصغر سمسار زاده : آنها سلایق مختلفی دارند و راضی نگه‌داشتن تمامی آنها كار بسیار دشواری است اما آنها در عین حال كه سختگیر هستند، بسیار مهربان و همراهند و بزرگ‌ترین منتقدان كارهایم بوده‌اند كه از این نظر برایم ارزش زیادی دارند. باور كنید گاهی اوقات بچه‌های 7، 8 ساله می‌آیند و در مورد كارهایم با من حرف می‌زنند و نظراتشان را در میان می‌گذارند.
طنز این روزها، با طنز آن سال‌ها چقدر فرق دارد؟
اصغر سمسار زاده : خیلی زیاد. در آن سال‌ها مردم راحت‌تر می‌خندیدند. اصلا دنبال بهانه بودند كه بخندند، اما طنز این روزها سخت‌تر است چون مخاطب به هر قیمت نمی‌خندد یا حوصله‌اش را ندارد یا خنده‌اش نمی‌گیرد. بنابراین بازی در كارهای طنز این روزها مشكل‌تر است.
به كدام یك از نقش‌هایتان تعلق خاطر بیشتری دارید؟
اصغر سمسار زاده : به نقشی كه در سریال مرادبرقی داشتم. چون به واسطه این نقش مسیر زندگی‌ام عوض شد و مخاطب هم همیشه این نقش را به خاطر دارد.
آقای سمسارزاده، امكانات سینما و تلویزیون را بهتر از تئاتر نمی‌بینید؟
اصغر سمسار زاده : چرا، در تئاتر شرایط كار دشوارتر از تلویزیون است. هم از لحاظ فیزیكی و مكانی و هم از لحاظ پشتیبانی‌های مالی و مادی. تئاتر ما هنوز به امكانات زیادی نیاز دارد، اما عشقی كه در تئاتر وجود دارد در تصویر نیست. تئاتر خانه اول همه بازیگران دل‌خسته این كار است و بازی در آن باعث تولد دوباره آدمی می‌شود.
آیا هنوز هم به تجربه‌های تازه‌تر آن هم پس از پنجاه و اندی سال در این زمینه علاقه دارید؟
اصغر سمسار زاده : بله. چون هر چه بیشتر جلو می‌روم مشتاق‌تر می‌شوم و دوست دارم كارهای تازه‌تری انجام دهم، البته اگر فرصتش را به من بدهند.
آثار اصغر سمسارزاده
| آثار اصغر سمسارزاده | سال |
| خوابم می‌آد | ۱۳۹۰ |
| فیتیله و ماه پیشونی | ۱۳۹۰ |
| گشت ارشاد | ۱۳۹۰ |
| چپ دست | ۱۳۸۴ |
| شارلاتان | ۱۳۸۳ |
| تشنه باران | ۱۳۵۷ |
| یک اصفهانی در سرزمین هیتلر | ۱۳۵۶ |
| پشمالو | ۱۳۵۵ |
| دلقک | ۱۳۵۵ |
| رابطه جوانی | ۱۳۵۵ |
| شوهر جونم عاشق شده | ۱۳۵۵ |
| نقص فنی | ۱۳۵۵ |
| ممل آمریکایی | ۱۳۵۴ |
| همسفر | ۱۳۵۴ |
| آب | ۱۳۵۳ |
| بزن بریم دزدی | ۱۳۵۳ |
| خوشگلا عوضی گرفتین | ۱۳۵۳ |
| شوهر کرایه‌ای | ۱۳۵۳ |
| عروس پابرهنه | ۱۳۵۳ |
| کوثر | ۱۳۵۳ |
| مراد برقی و هفت دخترون | ۱۳۵۳ |
| هفت دلاور | ۱۳۵۲ |
| حسن دینامیت | ۱۳۵۱ |
| آقای هالو | ۱۳۴۹ |
| تجاوز | ۱۳۴۹ |
