جان ویک : John Wick
کارگردان : David Leitch ، Chad Stahelski
نویسنده : Derek Kolstad
بازیگران :
Keanu Reeves...John Wick
Michael Nyqvist...Viggo Tarasov
Alfie Allen...Iosef Tarasov
Willem Dafoe...Marcus
و...
ژانر : اکشن
رده سنی : R ( مناسب برای افراد بالای 17 سال)
زمان : 101 دقیقه
منتقد : میثم کریمی
سالها پیش فیلمی تحت عنوان « ماتریکس » اکران شد که انقلابی در خلق صحنه های اکشن در هالیوود بود و همچنین کیانو ریوز را به ستاره ای در سینمای اکشن مبدل کرد. حال پس از گذشت سالها از ساخت سری فیلمهای « ماتریکس » ، بدلکاران کیانو ریوز در فیلم « ماتریکس » به همراه خودِ او در فیلمی تحت عنوان « جان ویک » دور هم گرد آمده اند تا دنیای اکشن مد نظرشان که متفاوت با آنچه که امروز در هالیوود شاهدش هستیم را به مخاطبان عرضه کنند.
« جان ویک » البته از لحاظ داستانی حرف چندان مهمی برای گفتن ندارد. داستان فیلم درباره یک آدمکش سابق به نام جان ویک ( کیانو ریوز ) است که مدتهاست از آدمکشی دست کشیده و مثل بسیاری از ضد قهرمانان امروزی هالیوودی ابدا اعصاب انجام هیچ کاری را ندارد تا اینکه مافیای روسیه از راه می رسد و سگِ جان ویک که هدیه همسر از دست رفته اش بوده را می کشد. همین دلیلِ قوی باعث می شود تا جان ویک به حیطه ای که در آن تخصص دارد بازگردد و برای گرفتن انتقام سگش(!) حمام خون راه بیندازد و...
« جان ویک» از لحاظ داستانی در رده آثار رده ب هالیوود دسته بندی می شود اما از لحاظ فنی می توان فیلم را در رده یکی از بهترین ساخته های هالیوود در چند سال اخیر معرفی کرد که به خوبی به دورانِ اکشن خشن تک نفره هالیوود بازگشته است.
« جان ویک » برخلاف اکشن های مدرن هالیوودی، از حربه های مختلف برای خلق صحنه های اکشن نظیر لرزش دوربین که منجر به پرت شدن حواس تماشاگر از صحنه می شود و مشخصاً ضعف های صحنه را هم می پوشاند، خودداری کرده است و اکشنی صادقانه را تقدیم تماشاگر کرده که می توان به خاطر آن از سازندگان قدردانی کرد.
لحظات اکشنِ فیلم با توجه به اینکه دو کارگردان فیلم هر دو از بدلکاران حرفه ای سینما هستند، بسیار عالی و تماشایی از آب درآمده و نمی توان به راحتی از آن چشم پوشی کرد. در اینجا خبری از تکان های شدید دوربین نیست و هرآنچه که در تصویر نقش بسته حاصل ساعتها تمرین حرکات رزمی بوده که حداقل کیانو ریوز به خوبی با آن آشنایی دارد و تجربه حضور در فیلم « ماتریکس » حسابی در اینجا به کمکش آمده است.
چد استاهلسکی و دیوید لیتچ با بهره گیری از سالها تجربه حضور در آثار اکشن ، در ساخت « جان ویک » از عناصری که باعث ضعف قابِ تصویر فیلم می شده پرهیز کرده اند. در واقع این دو کارگردان به خوبی می دانسته که اند که « جان ویک » قرار نیست در بخش داستان برای تماشاگر پیامی داشته باشد و حتی چنانچه لازم نمی بود حتی همین چند خط خلاصه داستان را هم از فیلم جدا می کردند تا به بخش اکشن برسند! به همین جهت فیلم پس از یک مقدمه بسیار کوتاه به سراغ اکشن می رود که در این بخش بطور کامل به توفیق می رسد.
فیلم با بهره گیری از تک نماهای تماشایی و شات های طولانی که دربرگیرنده اکشن خالص است، اثری است که می توان گفت برای تک تک دقایقش برنامه ریزی شده و کیفیت بالای صحنه های اکشن به خوبی این پیام را به مخاطب می رساند که سازندگان برای شعور مخاطبشان ارزش قائل شده اند و از بکارگیری نیرنگ های رایج فیلمسازی که تدوین شلاقی و " یک ثانیه ای " از جمله آنها بوده پرهیز کرده اند. « جان ویک » خوشبختانه در فصل اکشن ابدا اعتقادی به حرکت سریع دوربین ندارد و شما می توانید پس از مدتها مشاهده کنید که طرفهای درگیر در داستان بی آنکه باعث چشم درد مخاطب شوند می توانند آدرنالین خون تماشاگر را بالا ببرند.
کیانو ریوز به سبک آثار کلاسیک اکشن ، تک ستاره فیلم « جان ویک » است. ریوز در نقش جان ویک یک ضد قهرمان جذاب است که اگرچه احساسات نصفه و نیمه ای هم دارد اما در بخش کشت و کشتار برای تماشاگر قابل قبول تر است. اغلب آثار اکشنی که ریوز در سالهای اخیر در آنها ایفای نقش کرده ، شکست سختی در گیشه خوردند و حتی فیلم « Man of Tai Chi » که خود ریوز کارگردانی آن را بر عهده داشت نتوانست دستاوردی برای او بدست بیاورد. اما حالا ریوز با « جان ویک » حضور قدرتمندش را در عرصه آثار اکشن را به رخ همکارانش می کشد و بار دیگر ثابت می کند که هنوز هم انتخاب عالی در این زمینه است. دیگر بازیگران فیلم هم از جمله میکل نیکویست در نقش های خود بازی قابل قبولی از خود ارائه داده اند اما در واقع این فیلم، فیلمِ کیانو ریوز است!
« جان ویک » توضیح اضافه دیگری ندارد. فیلم در بخش داستان و روایت حرفی برای گفتن ندارد و ادعایی هم در این زمینه ندارد. فیلم با یک داستان عجیب و غریب آغاز می شود و به بهانه آن اکشن های نفس گیری را تحویل مخاطب می دهد و از او می خواهد که براساس این صحنه ها فیلم را قضاوت کند.« جان ویک» را بطور خلاصه می توان هدیه ارزشمند سازندگان به طرفداران ژانر اکشن عنوان کرد. خوشبختانه بعد از مدتها فیلمی اکران شده که برای زمان مخاطبش ارزش قائل شده و با استفاده از حربه های سبک فیلمسازی اکشن پول را به زور از جیب مخاطبینش خارج نمی کند. لذت تماشای « جان ویک » می تواند باعث شود که گذر زمان را احساس نکنید.
