نام اصلی: توپاک آمارو شکور

نام مستعار: توپاک، پاک، ماکاولی

تولد: ۱۶ ژوئن ۱۹۷۱ هارلم شرقی، نیویورک

ملیت: آمریکایی

مرگ: ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۶ میلادی (۲۵ سال) لاس‌وگاس، نوادا

سبک‌(ها): رپ

سال‌های فعالیت : ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۶

ناشرین: اینتراسکوپ، دث رو، ماکاولی، آمارو

همکاری(‌های) مشترک: اسنوپ داگ، دکتر دره، نوتوریوس بی.آی.جی، نیت داگ

توپاک آمارو شکور(سلطان رپ) (به انگلیسی: Tupac Amaru Shakur)‏ (۱۶ ژوئن ۱۹۷۱ – ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۶) خواننده نامدار و تاثیرگذار موسیقی رپ بود که بیشتر با نام مستعار توپاک (2Pac) یا ماکاولی (Makaveli) شناخته می‌شد. میزان فروش آلبوم‌های وی تا به امروز ۷۵ میلیون نسخه بوده‌است و به عنوان یکی از پرفروش‌ترین هنرمندان موسیقی در جهان به شمار می‌رود.

شکور علاوه بر موسیقی و فروش بالای آثارش، بازیگر و فعال اجتماعی نیز بوده‌است. ترانه‌های شکور عمدتاً درباره مضامین گوناگونی چون بزرگ شدن در خشونت و فقر، سختی‌های زندگی در محله‌های زاغه نشین، نژادپرستی، مشکلات اجتماعی و درگیری و رقابت موسیقیایی با سایر خوانندگان است. فعالیت او از سال ۱۹۹۰ به عنوان یک رقاص و پشتیبان در گروه موسیقی هیپ هاپ دیجیتال آندرگروند آغاز شد. از وی همچنین به عنوان یک مدافع برابری اجتماعی و حقوق بشر نیز یاد می‌شود.

در سال ۱۹۹۳ وی به اتهام تجاوز جنسی به یک و نیم تا چهار و نیم سال زندان محکوم شد، هرچند خود وی این اتهام را رد می‌کرد. پس از گذشت یازده ماه از دورهٔ محکومیت توپاک در زندان، وی به یاری دادگاه تجدید نظر مالی از جانب شوگ نایت، مدیر عامل شرکت نشر موسیقیایی دث رو، از زندان آزاد شد. در ازای کمک شوگ نایت جهت آزادی وی، شکور قبول کرد که برای شرکت دث رو سه آلبوم منتشر کند.

در سال ۱۹۹۴ در لابی یک استودیوی ضبط موسیقی واقع در نیویورک، شکور پنج بار هدف شلیک گلوله قرار گرفت. شکور پس از این ترور به چهره‌های دیگر موسیقی رپ شک کرد چرا که قبل از وقوع حادثه احتمالی به وی هشدار ندادند. این چالش‌ها منجر به برقراری رقابت شدید موسیقیایی میان وست کوست و ایست کوست در ایالات متحده شد.

شب سیزدهم سپتامبر ۱۹۹۶ در محدوده شهری لاس وگاس، شکور چهار بار متوالی در حالی‌که داخل ماشین نشسته بود هدف شلیک گلوله قرار گرفت. وی شش روز پس از نارسایی تنفسی و قلبی در دانشگاه پزشکی نوادا درگذشت.

زندگی نامه
 

لسانه پاریش کروکس (که در سن 6 سالگی اسم توپاک را،از اسم رییس اینکاها - توپاک آمارو 2 که در قرن هجدهم فرمانده ی جنگ در مقابل اسپانیایی ها بود گرفت) در 6 جون 1971 به دنیا آمد.آفنی مادر او عضو گروه پلنگ های سیاه(Black Panthers )بود.وقتی که او باردار توپاک بود ، به علت بمب گذاری به 30 سال زندان محکوم شد,ولی بدون وکیل ، از خودش دفاع کرد و یک ماه قبل از تولد توپاک از زندان آزاد شدو جالب اینجاست توپاک تا سال 1994 پدرش را نمیشناخت.

توپاک هم طبق عقاید گروه پلنگ های سیاه بزرگ شد.او به همراه مادر و خواهر ناتنی اش در فقر بزرگ شد و باید به جاهای مختلف نیو یورک پناه می آورد.به همین دلیل همیشه دوست های کمی داشت و همیشه به فکر شعر گفتن و نوشتن خاطره بود.در 12 سالگی به یک کمپانی تئاتر پیوست.در 15 سالگی با مادرش به بالتیمورا در مری لند رفت و در مدرسه ی هنر بلاتیمور قبول و تبدیل به یک شاگرد دوست داشتنی شد.در همان جا بود که اولین قطعه ی رپ خود را با اسم "MC New York" ساخت.

دو سال بعد آفنی توپاک را برای زندگی با خانواده ی یکی از دوستانش به مارین سیتی در کالیفورنیا فرستاد.همان جا بود که توپاک زندگی عادی را از دست داد و کم تر قانون را رعایت میکرد.ولی خیلی زود آن مکان را ترک کرد و شروع به در خیابانها و پخش مواد مخدر پرداخت.در همین زمان بود که با افرادی دوست شد که او را در ساخت آهنگ های رپ کمک کردند.مانند ری لوو که با یکدیگر یک گروه رپ به نام "استریکتلی داپ" درست کردند.اولین باری که یکی از آهنگ های توپاک به نام "This is an EP" در یک سی دی ضبط شد،سال 1991 بود.این سی دی مال گروه "Underground Digital" بود.

به سوی شهرت
 

در اواخر 1991،توپاک 20 ساله با آلبومش به نام "2Pacalypse Now" مشهور شد.خیلی از آهنگ ها مشکلات نژاد پرستی و زندگی در حاشیه ی شهرها را مطرح میکرد.این آلبوم پس از معرفی آن توسط جوانان به هم بسیار شهرت یافت.با این که توپاک میخواست در آلبوم خودش سختی هایی که جوان های سیاه پشت سر میگذاشتند را مطرح میکرد،خیلی از قسمت ها درباره ی خشونت جوان ها و پلیس ها بود.ولی این آلبوم با انتقادهای بسیاری هم رو به رو شد و پس از این که یک جوان پلیسی را کشت و گفت که از این آلبوم ایده گرفته است،این انتقادات به اوج خود رسید.

در اکتبر 1991 در اوکلند،دو پلیس به توپاک تذکر دادن چون بدون توجه به چراغ راهنمایی از خیابان گذشته بود و پس از آن توپاک به آن ها گفت : "F**k y' all"و توپاک در آن جا کتک مفصلی خورد و مجبور به پرداخت 42,000 دلار جریمه نقدی شد.در 1992 ، پس از یک مبارزه ی مسلحانه که با مرگ یک کودک 6 ساله تمام شد،توپاک دستگیر شد.ولی توپاک با دادن پول به پدر و مادر آن کودک رضایت آن ها را جلب کرد.در 1993 توپاک با دو پلیس درگیر شد.ولی پلیس ها در حال انجام وظیفه نبودند.

با این حال شکایات بسیار شدیدی علیه توپاک مطرح شد.ولی پس از این که مشخص شد دو پلیس مست بودند،پرونده بسته شد.آلبوم بعدی توپاک به نام "Strictly 4 My N.I.G.G.A.Z" بود و در آهنگ های "hit I Get Around" و "Keep Ya Head Up" خودش را یک آدم خشن معرفی کرد.توپاک به همراه دوستانش به نام های بیگ سایک ، ماکادوشیس و برادر ناتنی خودش موپریم آلبوم بعدی خودش را به اسم "Thug Life : Volume 1" با کمپانی اینتر اسکوپ در 1995 بیرون داد.یکی از خالکوبی های توپی THUG LIFE بود به معنی "The Hate U Give Little Infants ***** Everybody".

دشمنیها و رقابتها
 

توپاک در طول زندگی دشمنان زیادی داشت اما مهمترین دشمنی اش با Notorious B.I.G و کمپانی پشتیبانش Bad Boy Records بود.این دو نفر در ابتدا دو دوست صمیمی بودند وقتی Notorious B.I.G هنوز ناشناخته بود.وقتی توپاک در زندان بود از حرفهایی که Notorious B.I.G و Puff Daddy درباره ی او به روزنامه ی ویبه زدند عصبانی شد.به علت مشکلاتی که با قانون داشت می خواست از "بازی رپ" بیرون بیاید اما با شنیدن حرفهایی که Notorious B.I.G و Puff Daddy در باره ی او زدند تصمیم گرفت باز گردد و انتقام خود را بگیرد.وقتی داشت فیلم "Poetic Justice" را با جانت جکسن بازی میکرد،توپاک انجام تست AIDS خود داری کرد. توپاک میگفت که مردان دیگر هم این تست را انجام نداده بودند.پس جانت از دست توپاک ناراحت شد و پس از پایان فیلم دیگر با او حرف نزد.ولی توپاک در آهنگ "I Got My Mind Made Up" از او معذرت خواهی کرد.

از طرف دیگر توپاک دشمنی خودش را با Notorious B.I.G ادامه میداد و در آهنگ "Hit 'Em Up" به این که با زن Notorious B.I.G - فیت ایوانز - ارتباط جنسی داشته است اشاره کرد.توپاک با Dr.Dre هم کمی مشکل داشت.Dr.Dre در کمپانی Death Row Records تهیه کننده بود.به نظر توپاک دکتر دری در Death Row Records هیچ کاری نمیکرد و از زحمت بقیه پول در میاود.

هم چنین وقتی که Dr.Dre از شهادت به نفع Snoop Dogg در دادگاه خودداری کرد،از دست او بسیار عصبانی شد.هم چنین توپاک در چند آهنگش به GAY بودن Dr.Dre اشاره کرد.

توپاک از Mobb Deep هم انتقاد کرد.زیرا Mobb Deep توپاک را در یک کنسرت مسخره کرد و توپاک جواب خود را در "Hit 'Em Up" داد.ولی Mobb Deep پس از مرگ توپاک نظرش را عوض کرد و به او بسیار احترام گذاشت.

سال های آخر
 

در دسامبر1994،توپاک به تجواز به یک زن در هتل متهم شد.و در فوریه ی 1995،توپاک به 4 سال زندان محکوم شد.

ولی قبل از تصویب حکم دادگاه،در کنار یک استودیوی ضبط در نیویورک،به توپاک حمله شد و 5 گلوله به سمت او شلیک شد.

توپاک در یک مصاحبه به یاد آورد : در شب 30 نوامبر 1994،او به همراه یکی از دوستانش و مدیر برنامه هایش،برای ضبط کردن یک سری آهنگ به استودیو رفتند.

وقتی داشتند وارد استودیو میشدند،دو نفر به آن ها نزدیک شدند.توپاک فکر میکرد که آن ها پلیس های امنیتی استودیوی Notorious B.I.G هستند.آن دو نفر توپاک و دوستانش را مجبور کردند که روی زمین دراز بکشند.ولی هدف آن ها توپاک بود.به همین دلیل به توپاک 5 گلوله شلیک کردند و تمام جواهرات و پول های او را دزدیدند.توپاک با کمک دوستانش،از آسانسور بالا رفت تا به Notorious B.I.G و Puff Daddyو Lil Cesar برسد.توپاک میگفت که دوستان او کمی مشکوک به نظر میرسیدند.انگار که آن ها تعجب کرده بودند که چرا او هنوز زنده است.

ولی به شکلی معجزه آسا توپاک زنده مانده بود.بر خلاف نظر پزشکان،او پس از چند روز از بیمارستان بیرون آمد و چند روز بعد با صندلی چرخ دار به دادگاه رفت تا حکم دادگاهش را در مورد تجاوز به آن زن گوش کند.در زمانی که توپاک در زندان بود،آلبوم او به نام "Me Against The World" چاپ شد.توپاک تنها خواننده ای بود که وقتی در زندان بود،آلبومش در برترین ها شماره ی 1 بود.در همین زمان با کیشا موریس که مدت زیادی بود با هم نامزد بودند هم ازدواج کرد.در اکتبر پس از 8 ماه زندان،توپاک با کمک رییس Death Row Records از زندان بیرون آمد.Shug Night - رییس Death Row Records- برای آزادی توپاک 1.4 میلیون دلار پرداخت کرد و توپاک هم مجبور شد که سه آلبوم برای Death Row Records بسازد.بنابراین پس از آزادیش بلافاصله شروع به کار کردن کرد و در 1996،آلبوم "All Eyes On Me" را بیرون داد.

آخرین آلبومی که توپاک بیرون داد،"The Don Killuminati: The 7 Day Theory" بود که 2 ماه پس از مرگ او چاپ شد.در خیلی از آهنگ های این آلبوم مرگ خود را پیشینی کرده بود.

میگویند که ساخت این آلبوم 7 روز طول کشید و مهم ترین آهنگ آن "Hail Mary" در نیم ساعت ساخته شد.این آلبوم بیش از 5 میلیون فروش کرد.

توپاک داشت یک هنرپیشه ی حرفه ای هم میشد.از 1991 تا 1996،توپاک 7 فیلم بازی کرد.

مرگ
 

توپاک،پس از این تماشای یک مسابقه ی بوکس بین مایک تایسن و بروک سلدون،با شلیک چند گلوله از یک کادیلاک در لاس وگاس در نوادا،در 7 سپتامبر 1996 به آسیب رسیدو پس از 6 روز در بیمارستان دانشگاه نوادا در ساعت 4 و 3 دقیقه ی صبح در 13 سپاتامبر وقتی که تنها 25 سال داشت درگذشت.

می گویند کسانی که به او گلوله شلیک کردند،از آدم های East Coast و Notorious B.I.G بودند که بسیار با هم رقابت داشتند.پلیس لاس وگاس با این که هنوز رسماً این پرونده را نبسته اند،ولی به این نتیجه رسیدند که کریپس،یکی از گروه های گنگ لوس آنجلس،او را کشتند.

چند ساعت قبل از حمله،توپاک در یک دعوا،به همراه نفرات بلودز(یک گروه گنگ دیگر لوس آنجلس که با کریپس رقابت داشت) در مقابل گروهی دیگر شرکت داشت.باید اشاره کرد که توپاک و Death Row،امنیت خود را به گنگ بلودز واگذار میکردند.

از طرف دیگر Notorious B.I.G و Bad Boy Records،وقتی که هنوز در کالیفورنیا زندگی میکردند،امنیت خود را به گنگ کریپس واگذار میکردند.

در یک گزارش روزنامه ی لاس وگاس تایمز،به این نتیجه رسیدند کهNotorious B.I.G ،که او هم در آن زمان در شهر بود،حاظر شد که برای کشتن توپاک به کریپس پول دهد.

توپاک که پس از حمله در سال 1994،همیشه همراه خودش چند بادی گارد و جلیقه ی ضد گلوله حمل میکرد،آن شب هیچ کدام را همراه نداشت . دلیل این موضوع هنوز یک معماست.

نکته ی جالب این است که نام آخرین آلبوم او "The Don Killuminati: The Seven Day Theory " بود که اگر حروف آن را جابجا کنیم این جمله به دست می آید :

"OK on tha 7th u think I'm dead yet I'm really alive" که معنی آن میشود :

تو فکر میکنی که من در روز 7 میمیرم ولی من هنوز زنده ام.

این شماره ی 7 در چند جای دیگر هم وجود دارد مانند :

7 سپتامبر به او تیر زدند.

از 12 تیر 5 تیر به او خورد و 7 تیر به او نخورد.

او در 4:03 صبح مرد که جمع آن 7 میشود.

جالب این است که تعداد آهنگ هایی که پس از مرگ توپاک از او بیرون آمد بیش تر از تعداد آهنگ هایی است که قبل از مرگش بیرون آمد و آهنگ های او هنوز هم در تمام دنیا ریمیکس میشوند.

در 14 نوامبر 2003 فیلمی درباره ی او به نام "Tupac : Resurrection" ساخته شد که زندگیش را با صدای خودش تعریف کرد.