با وجود نقدهای خوب و فروش بالای فیلم عده كمی فكر می‌كردند كه این فیلم از مدعیان اسكاری امسال باشد. دنیای بسیار تاریك و صریح فیلم از مدار فیلم‌های معمول و موردپسند اعضای آكادمی بسیار فاصله دارد. با این حال حجم توجهات گرداگرد فیلم شاید می‌توانست او را به نامزدی در بخش‌های مختلف نزدیك كند.
 

 

جیك جیلنهال و گیلروی كارگردان می‌توانستند از شانس‌های این فیلم باشند اما به هر حال این عنوان هم مانند بسیاری از نمونه‌های جالب و هوشمندانه پیش از خود تنها در بخش بهترین فیلمنامه نامزد شده است. معلوم شد كه غریزه ابتدایی اكثریت درباره این فیلم درست بوده است. این مایه شرمساری‌ست چراكه نایت‌كراولر حداقل از بیشتر فیلم‌هایی كه اكنون در بخش بهترین فیلم سال نامزد هستند صلاحیت بیشتری دارد.

ایندی وایر:

اسامی نامزدها منتشر شده است و مثل همیشه هیچ كس راضی نیست مگر اینكه اسمش مورتن تیلدام باشد. سلیقه اعضای آكادمی هیچ‌وقت تمام و كمال نمایانگر سلیقه منتقدان نبوده است. با اینكه غافلگیری‌های رضایت‌بخش زیادی هم وجود دارد اما ناراحتی ها هم كم نیستند.

ما درباره صفت "تحقیرشده" احساسات مختلفی داریم اما به طور كلی منظورمان آن دسته از فیلم‌ها و افرادی هستند كه عدم حضورشان حس می‌شود و درباره آنان با غفلت برخورد شده است. بهتر است برای اینكه واضح‌تر منظورمان را بفهمید لیست زیر را بخوانید و با ما در میان بگذارید كه كدام چشم‌پوشی برای شما سخت‌تر بوده است:
 

10. عدم حضور فاكس‌كچر در بخش بهترین فیلم

به طور كلی حضور فاكس‌كچر خوشحالمان كرد، چراكه فیلم دیدنی و قابل ستایشی‌ست. البته سلیقه همه كس نیست و خیلی ها ممكن است فكر كرده باشند كه برای گرفتن مهر تایید اعضای آكادمی زیادی فیلم تاریكی باشد.
 

 

با این وجود باز هم بیشتر از حد انتظار عمل كرده است. فاكس كچر موفق شده است 5 نامزدی را از آن خود كند كه جایزه بهترین بازیگر برای استیو كارل و بهترین فیلمنامه و بهترین گریم نمونه‌ای از آن‌ها هستند. حس دوگانه‌ای درباره این فیلم وجود دارد، با وجود اینكه از آنچه انتظار می رفت حضور پررنگ‌تری دارد اما انگار باز هم جا داشته است كه بیشتر از این تحویل گرفته شود.

9. عدم حضور هابیت: جنگ پنچ لشكر در بخش بهترین جلوه‌های ویژه

تمام سفرهای ما به سرزمین میانه تا به حال در بخش بهترین جلوه‌های ویژه نامزد شده و برای هر سه قسمت ارباب حلقه‌ها  هم موفق به دریافت این جایزه شده بود. بنابراین امسال هم واقعا انتظار می‌رفت كه جنگ پنچ لشكر ادامه دهنده همان مسیر باشد.
 

 

شاید فیلم صحنه‌های شگفت‌آورش را به كشتی‌های هوایی "كاپیتان امریكا: سرباز زمستانی" باخته باشد. این به طور حتم بهترین نتیجه‌گیری اعضای آكادمی نبوده است. با این حال شانس "سحرگاه سیاره میمون‌ها" از مابقی عناوین بسیار بیشتر است.

8. عدم حضور جنیفر آنیستون

ستاره پیشین سریال "فرندز" امسال با داستان سیندرلایی خودش مواجه شد. بازیگر فیلم مستقل "كیك" با نقدهای متفاوتی روبه رو شد اما خیلی‌ها حتی او را یك برنده غیرمترقبه اسكار امسال فرض می‌كردند. انیستون سخت مبارزه كرد اما در نهایت از پا درآمد، شاید ماریون كوتیار برای فیلم "دو روز، یك شب" جای او را گرفته باشد، اما این اتفاق استعداد انیستون را به همه ما یادآور شد.
 

 

حداقل امیدواریم كه با فیلم بعدی‌اش پیشنهادی به او بشود كه لیاقت نمایش استعدادهایش را داشته باشد.

7. عدم حضور "دختر گمشده"

یكی از پر سر و صداترین فیلم‌های سال، حداقل برای آدم‌های بالغ. فیلمی كه در نهایت تنها یك نامزدی را برای سازندگانش به ارمغان آورد. به غیر از نامزدی رزاموند پایك در بخش بهترین بازیگر زن، فیلم فینچر در رشته‌های دیگر با بی‌میلی اعضای آكادمی رو به رو شد. فیلم فینچر تاریك و تفرقه‌انداز بود پس این انتخاب زیاد هم جای تعجب ندارد.
 

 

با این حال در سالی با نامزدهای كمتر سودآور كمی شوك‌برانگیز بود كه اعضای آكادمی پدیده‌ برحق سال را نادیده گرفتند، به خصوص اینكه فیلم از لحاظ تكنیكی صد در صد بی‌عیب و نقص بود. عدم حضور جیلیان فلین در بخش بهترین فیلمنامه اقتباسی هم ناراحت كننده بود اما شاید او با اقتباس از روی كتاب خودش این بازی را باخته باشد. (هیچ‌كس از سال 1999 و پس از نامزدی جان اروینگ، با اقتباس از كتاب خودش موفق به دریافت نامزدی در این رشته نشده است).
 

6. عدم حضور Life Itself و The Overnighters

 بخش فیلم مستند همیشه بدقلق بوده است. البته حدس ما هم مبنی بر حضور "در جستجوی ویویان مایر" و "آخرین روزها در ویتنام" درست بود. ما اینجا شرط بسته بودیم كه مستند استیو جیمز در بین نامزدها حضور نخواهد داشت. فیلم مستند او درباره راجر ایبرت مورد تحسین منتقدان قرار گرفت اما او بار دیگر پس از فیلم شاهكار Hoop Dreams با بی‌مهری اعضای آكادمی رو به رو شد.
 

 

دومین جای خالی هم برای مستند The Overnighters كه به طور حتم انتخاب ما برای بخش بهترین فیلم مستند سال بود احساس می‌شود. با اینكه فیلم كم‌بودجه و كوچك‌تری بود اما ندیدن‌اش در میان نامزدها‌ مایه خجالت است.

5. عدم حضور بردمن در بخش بهترین تدوین

 مشهور است كه هیچ فیلمی پس از "مردم معمولی" تا به حال بدون ربودن جایزه بهترین تدوین موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم سال نشده است. با توجه به نامزدی جایزه بهترین تدوین از سوی بفتا، این‌جا هم گمان می‌كردیم كه بردمن بتواند راهش را به سوی نامزدی در بخش بهترین تدوین باز كند.
 

احتمالا فیلم ایناریتو در این بخش قافیه را به "تك تیرانداز آمریكایی" و "ویپلش" باخته است. آیا این نشانه ضعف در رقابت میان نامزدهای بهترین فیلم سال است؟

4. عدم حضور "نایت‌كراولر"

با وجود نقدهای خوب و فروش بالای فیلم عده كمی فكر می‌كردند كه این فیلم از مدعیان اسكاری امسال باشد. دنیای بسیار تاریك و صریح فیلم از مدار فیلم‌های معمول و موردپسند اعضای آكادمی بسیار فاصله دارد. با این حال حجم توجهات گرداگرد فیلم شاید می‌توانست او را به نامزدی در بخش‌های مختلف نزدیك كند.
 

 

جیك جیلنهال و گیلروی كارگردان می‌توانستند از شانس‌های این فیلم باشند اما به هر حال این عنوان هم مانند بسیاری از نمونه‌های جالب و هوشمندانه پیش از خود تنها در بخش بهترین فیلمنامه نامزد شده است. معلوم شد كه غریزه ابتدایی اكثریت درباره این فیلم درست بوده است. این مایه شرمساری‌ست چراكه نایت‌كراولر حداقل از بیشتر فیلم‌هایی كه اكنون در بخش بهترین فیلم سال نامزد هستند صلاحیت بیشتری دارد.

3. عدم حضور فیلم لگو

صحبت توئیتری دیروز ما پیرامون شوك بزرگی بود كه با عدم نامزدی فیلم لگو در بخش بهترین انیمیشن برای همه به وجود آمده است. تعجب می‌كنیم كه كمپانی جی‌كیدز چگونه توانسته است هر دو انیمیشن خود "آهنگ دریا" و "افسانه پرنسس كاگویا" را وارد این بخش كند و در عوض انیمیشن جذاب كمپانی برادران وارنر، ساخته فیل لرد و كریس میلر از اسكار امسال جا بماند.
 

2. عدم حضور ایوا داورنی و دیوید اویلوو برای فیلم سلما

مردم پس از دست ردی كه بفتا به سینه سلما زد بسیار نگران عاقبت آن بودند، البته تا حدودی مایه آسودگی‌ست كه سلما موفق شد در بخش بهترین فیلم سال حضور پیدا كند. اما باز هم چیز زیادی برای شادی كردن وجود ندارد. فیلم تنها در دو بخش حضور دارد كه دیگری به شكلی تمسخرآمیز برای بهترین ترانه فیلم است.
 

 

درحالی كه ایوا داورنی (كه می‌توانست اولین زن افریقایی-آمریكایی باشد كه در بخش بهترین كارگردانی نامزد می‌شود) و ستاره فیلم دیوید اویلوو هر دو از لیست خط خوردند. مشكل از خط داستانی مستندوار فیلم است؟ با این حال برخلاف امتیاز فیلم در متاكریتیك و روتن تومیتوز، رای دهندگان جواب خوبی به فیلم ندادند. دلیلی اصلی آن را هیچ‌كدام از ما نمی‌دانیم. فقط امیدواریم كه حضور فیلم در بخش بهترین فیلم سال مخاطبان بیشتری را برایش جمع كند.
 

1. عدم توجه به زنان و رنگین پوستان به طور كلی

چقدر رفقای سفید پوستمان زیادند. همه هم كه بیشتر مرد هستند و گریم‌های هندواروپایی دارند. جای تعجب ندارد كه نامزدی‌های امسال تقریبا به اندازه حزب جمهوری خواه كنگره تفرقه‌انداز هستند. امسال از همیشه بدتر شده است: علی رغم حضور قدرتمند ایوا داورنی و انجلینا جولی امسال هیچ زنی برای بهترین كارگردانی نامزد نشد.

یا حتی برای نویسندگی (غیبت جیلیان فلین). تمام نامزدهای بازیگری هم سفیدپوست بودند. در چند سال اخیر به لطف فیلم‌هایی مثل "12 سال بردگی" و "صندوقچه رنچ" گام‌های بلندی در براندازی این رسم پیموده شده است. اما، هنوز هم راه بسیار بسیار درازی تا مقصد وجود دارد.