خلاصه داستان :

یک زوج جوان به نام خسرو ( بهرام رادان ) و ترانه ( میترا حجار ) تصمیم دارند پس از سالها به یک سفر خارج از کشور بروند اما در فرودگاه با مشاور سابقشان ( آتیلا پسیانی ) مواجه می شوند و این برخورد باعث می شود تا آنها در مورد آنچه که بر آنها گذشته با مشاورشان صحبت کنند و از اختلافاتشان پرده بردارند.

کارگردان :

تهمینه میلانی : متولد سال 1339 در شهر تبریز می باشد. میلانی فعالیت سینمایی خودش را با دستیار کارگردانی نزد مسعود کیمیایی آغاز کرد و همچنین به عنوان منشی صحنه فیلم « خط قرمز » نیز در این پروژه حضور داشته است اما رفته رفته خودش را به عنوان یک فیلمساز مطرح کرد و توانست آثار متعددی را روانه سینما کند که به رشد او در عرصه کارگردانی کمک شایانی کرد. « بچه های طلاق » که اولین فیلم او بود موفق شد جایزه « بهترین فیلم اول » جشنواره فجر را دریافت کند. میلانی سپس فیلم « افسانه آه » را ساخت کرد که اثری کم فروش و شکست خورده در گیشه بود اما پس از این شکست وی فیلم « دیگه چه خبر » با بازی ماهایا پطروسیان را روانه سینما کرد که با استقبال بسیار خوب مخاطبین مواجه شد.

میلانی در سال 1384 موفق شد مهمترین فیلم کارنامه هنری اش یعنی « آتش بس » را با حضور محمدرضا گلزار و مهناز افشار بسازد که تبدیل به یکی از پر فروش ترین آثار تاریخ سینمای شد.

درباره فیلم « آتش بس 2 » :

« آتش بس 2 » تفاوت چندانی با قسمت اول این اثر ندارد. فیلمنامه « آتش بس 2 » براساس همان موضوعات و مفاهیمی که قسمت اول بر آن جولان می داده بنا نها شده با این تفاوت که این مفاهیم اینجا بصورت ضعیف تر به تصویر کشیده شده اند و به نظر می رسد که تهمینه میلانی حوصله کمتری برای روایت داستان تکراری اش داشته است.

اولین مشکل بزرگ فیلم ، فیلمنامه ضعیف و بی شاخ و برگش است که هر تماشاگر سینمایی را دچار مشکل اساسی می کند. اینکه در اول فیلم به یکباره مشاور در فرودگاه دیده می شود و ترانه به سرعت شروع به صحبت درباره زندگی اش می کند اولین میخی است که فیلمنامه ضعیف میلانی بر پیکره داستان می کوبد و در ادامه شلختگی های آن بیشتر و بیشتر می شود.

« آتش بس 2 » در فصل اختلاف زوج جوان حتی ضعیف تر از قسمت اول است. تهمینه میلانی برای روایت داستان زوج جدید فیلمش حتی متوسل به مطرح کردن اختلافات جدیدی نشده و همان حرف های تکراری قسمت اول این فیلم را اینبار با حال و هوایی جنسی تر به زبان آورده تا بلکه بتواند مخاطب کم توقع اش را به وجد بیاورد.مطرح کردن جملاتی نظیر « امشب نمی تونی کنار من بخوابی » به لوس ترین و دم دستی ترین شکل ممکن اتفاقی است که در « آتش بس 2 » می توانید با آن مواجه شوید.

بگو مگوهای میان خسرو و ترانه نیز که مانند شخصیت های اصلی قسمت اول حاوی چاشنی طنز است، در اجرا ابداً به بلوغ نمی رسد و گاهی اغراق در آن به حدی زیاد می شود که مخاطب دچار سرخوردگی می شود. مطمئنا بحث و اختلاف میان یک زوج می تواند یک دلیل عالی برای تماشای یک اثر پخته باشد اما میلانی در « آتش بس 2 » صرفاً بستری محیا کرده تا زوج جوان فیلم درباره احمقانه ترین مسائل زندگی به بگو مگوهای بی جهت دامن بزنند و مخاطب نگون بخت هم شاهد تمام این لحظات بر پرده سینما باشد.

میلانی همچنین بار دیگر بر رویه مطبوعش به فمینیستی کردن فضای داستان مبادرت ورزیده و پیامهایی را هم مابین بحث ها به مخاطب انتقال می دهد که تقریباً در تمامی آنها حق با زن است و این مرد است که باید خودش را با شرایط وفق دهد. البته این مباحث فمینیستی حتی در مقایسه با آثار پیشین میلانی به صورتی ضعیف تر در « آتش بس 2 » به تصویر کشیده شده اند که باعث می شود اینبار چندان نافذ و بُرنده نباشند و دلیل آن هم مستقیما متوجه فیلمنامه ضعیف فیلم است.

روایت غیر خطی و چند تکه « آتش بس 2 » یکی دیگر از ایراداتی هست که در قسمت دوم مشاهده می شود و چنان پر رنگ است که به راحتی با اعصاب مخاطب بازی می کند. میلانی برخلاف قسمت اول فیلم، « آتش بس 2 » را به چند تکه بی زمان تقسیم کرده و هرکدام از آنها را به نوبت مانند آیتم های تلویزیونی مقابل دیدگان مخاطب قرار می گیرند که عدم مشخص بودن دلیل این تصمیم و البته بی هویت بودن زمان داستان، « آتش بس 2 » را به یک پله عقب تر از آنچه که « آتش بس 1 » بود رانده است.

تنها نکته اضافه شده به « آتش بس 2 » کودکی است که حضورش آبستن حوادث جدیدی شده که اغلب این فرصت ها هم به هدر رفته است. حضور این کودک باعث شده تا فیلم چند شوخی جدید مانند بحث بر سر نام فرزند داشته باشد که در اجرا در نیامده اند و میلانی به راحتی این فرصت را برای پایه ریزی شوخی های جدید از دست داده است. به همه اینها باید پخش کردن موسیقی فیلم « تایتانیک » در یک سکانس را هم اضافه کنید که بطور کامل میخی هست بر تابوت « آتش بس 2 »

بهرام رادان و میترا حجار نیز در مقایسه با زوج موفق محمدرضا گلزار و مهناز افشار در قسمت اول ، در « آتش بس 2 » چند مرحله ضعیف تر هستند که البته بیشتر بارِ این ضعف را باید به پای فیلمنامه آشفته فیلم نوشت. رادان در یکی از بدترین نقش آفرینی های تاریخ بازیگری اش در نقش خسرو مغلطه ای از ترس و خشونت است که در اجرای هیچکدام موفق نبوده و بازی اش به شدت توی ذوق می زند.

وضعیت میترا حجار حتی به مراتب بدتر از بهرام رادان است. بازی تصنعی و بسیار ضعیف حجار در نقش ترانه می تواند باعث فراری دادن بسیاری از مخاطبین ایرانی از تماشای « آتش بس 2 » شود! به نظر می رسد که حجار پس از بازگشت دوباره به سینمای ایران و حضور در چند اثر قابل توجه ، اینبار با حضور در نقش ترانه یک عقب نشینی درست و حسابی در کارنامه هنری اش داشته است.

« آتش بس 2 » در مجموع اثر بدی هست. جدیدترین اثر تهمینه میلانی چیزی بیشتر از بگو مگوهای طولانی مدت و بی محتوا بر سر مسائل مختلف نیست و جالب اینجاست که این داستان به سرانجام نمی رسد و پایان بندی فیلم نیز هم جهت با مسیری که فیلم طی کرده به ناکجا آباد ختم می شود.            

نام فیلم : آتش بس 2 

کارگردان : تهمینه میلانی

فیلمنامه : تهمینه میلانی

تهیه کنندگان : محمد نیک ‌بین

بازیگران :

بهرام رادان 

میترا حجار 

مهرانه مهین ترابی 

آتیلا پسیانی

پژمان جمشیدی

گوهر خیراندیش

دانیال عبادی

فلور نظری

رایان جواهریان