دبستان به عنوان فضایی که کودک بعد از خانه، به عنوان اولین فضای شهری تجربه می کند، اهمیتی اساسی در شکل گیری شخصیت او دارد. امروزه یکی از نکات مهم در شیوه های نو آموزشی، " فضای آموزشی" است که در کنار سایر عوامل، نقشی موثری در بهبود فرایند یادگیری دارد.
یکی از مدارس شهر اصفهان مشهور یه مدرسه مداد رنگی، نمونه ای از مدارس هوشمند در ایران است که طراحان آن محمد عرب و مینا معین الدینی تلاش کرده اند تا با به کارگیری رنگ در طراحی معماری و فضای داخلی آن شادابی و نشاط را به دانش آموزان آن هدیه دهند و در فرآیند یادگیری درسی آن ها تاثیر گذار باشند.
مدرسه مداد رنگی همان دبستان دخترانه حق پناه است که در ناحیه ۵ اصفهان واقع شده است؛ این مدرسه به همت خیّر مدرسهساز حاج علی حق پناه و مشارکت اداره کل نوسازی مدارس استان اصفهان احداث شده است.
مدرسه حق پناه ۲۹۰۰ متر مربع است که ۱۷۰۰ متر زیربنا دارد و دارای ۱۲ کلاس، کلاس تجربی، کتابخانه، سالن اجتماعات و اتاق کامپیوتر است. این مدرسه جزو مدارس هوشمند محسوب می شود و تمام کلاسهای درس به تجهیزات الکترونیک و تخته هوشمند مجهز هستند و البته این مدرسه، از مدارس تخصصی قرآن نیز محسوب میشود.
مشخصات پروژه دبستان دخترانه حق پناه:
کارفرما: اداره کل نوسازی مدارس استان اصفهان
طراحان: ( دفتر فضا، رویداد، شهر) محمد عرب، مینا معین الدینی
نظارت و تاسیسات: اداره کل نوسازی مدارس استان اصفهان
سازه: امید فرسادفر
پیمان کار اجرا: شرکت سازه گستر هما گران
اجرا: حمید حمیدی
رنگ: محمد مقدم
گرافیک: نیما پیراسته بروجنی
عکس: محمد رضا بیضی لصفهانی، محمد عرب
زیربنا: ۱۷۰۰ متر مربع
در مطالب پیشین خود با نگاهی تازه به طراحی داخلی مدارس از ویژگی های دکوراسیون داخلی کلاس های درس با شما صحبت کردیم. حال در این پروژه می خواهیم ببینیم که طراحان چه تمهیداتی اندیشیده اند تا این فضا بتواند از یک فضای خشک و بی روح خارج شود و از یک سو فضایی پویا، سرزنده و آرام در اختیار کودک گذارد تا به بروز خلاقیت و توانایی اش بینجامد و از سوی دیگر، به عنوان یک بنای عمومی در سطح محله و بدنه شهری به عنوان عنصری نشانه ای، معرف نقش و هویتش شود؟
پرداختن به این موضوع و مسائل دیگری همچون نوع تعامل شهر و مدرسه، سادگی یا پیچیدگی در سازماندهی فضایی، نقش رنگ در تولید فضا و... به چالش های اصلی این طرح بدل شده بود.
با توجه به حجم زیاد ساخت و ساز فضای آموزشی، معماران پروژه کوشیدند به اصولی دست یابند که بتواند به سادگی قابل تعمیم به سایر فضاها باشد:
۱. به کارگیری حجم های ساده و قابل فهم برای کودک و پرهیز از هر گونه پیچیدگی در سازماندهی فضایی
۲. استفاده از رنگ به گونه ای که در نمای بیرونی معرف نقش و شخصیت شود و در درون به ایجاد حس آرامش، همراه با سرزندگی و طراوت بینجامد.
۳. نفوذ بصری در بدنه مرتبط با شهر به منظور ارتباط شهر و مدرسه و ایجاد حرکت و پویایی در بدنه شهری و کاهش حس محصور بودن درون بنا.