به خیال خیلی از ما طراحان داخلی آدم‌هایی هستند كه یاد گرفته‌اند خیلی بهتر از ما وسایل خانه را با هم متناسب و هماهنگ بچینند. ما همیشه بر این باور هستیم كه طراحان بیشتر از ما كتاب قوانین طراحی داخلی را خوانده و از بر كرده‌اند در حالی كه داستان كاملا برخلاف این قضیه است.
ما كار طراحان داخلی را می‌پسندیم برای اینكه آنها به‌راحتی هر قانونی را زیر پا می‌گذارند ولی فقط صدایش را درنمی‌آورند. درواقع طراحان داخلی هیچ قانون خاصی ندارند. آنها فقط دنباله‌روی ذوق و سلیقه خودشان هستند و بی‌توجه به كتاب قانون‌هایی كه ما در همه این سال‌ها درباره چیدمان خانه و زندگی‌مان تدارك دیده بودیم. اگر می‌خواهید مانند یك طراح حرفه‌ای خانه‌تان را زیبا كنید لازم است گاهی بی‌خیال قانون‌ها شوید و كمی جسارت به خرج دهید. نگران هم نباشید؛ هر قانونی یك روزی نقض می‌شود!
قانون اول: جای كتابخانه در سالن غذاخوری نیست
هیچ جای كتاب قانون‌های دكوراسیون داخلی نیامده كه سالن غذاخوری خانه باید آرام‌ترین و دنج‌ترین فضا را به خودش اختصاص دهد. اگر تا امروز این مساله در زمان طراحی‌ها باب بوده فقط به خاطر باور اشتباه یا موج خاصی بوده كه در دورانی به راه افتاده وگرنه برخلاف تصور همه می‌توان اتاق غذاخوری را شلوغ هم جلوه داد؛ مثلا قرار دادن كتابخانه در سالن غذاخوری این روزها یكی از ترفندهایی است كه طراحان مدرن به آن دست می‌زنند. پس بی‌خود و بی‌جهت دور تا دور میز غذاخوری‌تان را خالی نكنید و اجازه دهید مهمان‌ها موقع غذاخوردن فرصتی برای كنجكاوی هم داشته باشند.
قانون دوم: هر اتاق نشیمن یك كاناپه می‌خواهد
اینكه باید حتما در اتاق نشیمن مبل راحتی وجود داشته باشد باز هم از آن قانون‌هایی است كه اصلا خط و ربطش معلوم نیست. هیچ لزومی ندارد كه در هر اتاق نشیمنی یك یا دو كاناپه عریض و طویل وجود داشته باشد. درواقع در باور ما تا امروز مبل‌های نیم‌ست هم بدون كاناپه نبوده‌اند در حالی كه امروز در طراحی مدرن قانون نانوشته عجیبی را كنار گذاشته‌اند و خیلی وقت‌ها به داشتن چهار مبل ساده راحت اكتفا می‌كنند. طراحان داخلی این روزها كاناپه‌ها را بیشتر در اتاق خواب یا كنار كتابخانه‌های شخصی جا می‌دهند. اگر هم خانه‌ها خیلی بزرگ باشند آنها را به اتاق دیدن تلویزیون و محل دور هم نشینی‌شان منتقل می‌كنند.
قانون سوم: طرح و رنگ‌های شلوغ در خانه‌های كوچك ممنوع است
خانه‌های امروزی دیگر همه كوچك شده‌اند اما این مساله دلیل نمی‌شود كه كسی دیگر سراغ ایده‌های ناب طراحی نرود و به خاطر یك قانون عجیب در طراحی داخلی كلی از زیبایی‌های خانه را كم كند. قانونی كه می‌گفت در خانه‌های كوچك باید كمتر ریسك به خرج داد و از به كار بردن رنگ‌های برجسته و طرح‌های شلوغ خودداری كرد این روزها دیگر خریداری ندارد. پس هر قدر هم كه خانه‌تان كوچك باشد باز هم می‌توانید طرح كاغذدیواری شلوغ برایش انتخاب كنید یا در و دیوار آن را پر از رنگ و طراوت كنید. فقط این وسط یك ایراد كوچك هست؛ اینكه ممكن است شلوغی زود دل‌تان را بزند یا فضا آن‌قدر برای‌تان خسته‌كننده شود كه دیگر مایل نباشید مدت زیادی در آن بمانید كه البته این مشكل را هم می‌توان با انتخاب مناسب لوازم محیط درست كرد.
قانون چهارم: هر اتاقی یك فرش می‌خواهد
باوری كه در بین ما ایرانی‌ها رواج زیادی دارد این است كه بعد از چیدن وسایل هر كدام از اتاق‌ها باید وسط هر فضای خالی یك قالی یا قالیچه پهن كنیم. فرقی هم برای‌مان ندارد كه طراح ساختمان با چه زحمت و ظرافتی برای انتخاب نوع و جنس كفپوش‌ها وقت گذاشته است. سرامیك یا سنگ، لمینت یا پاركت فرقی ندارد؛ تا امروز قانون این بوده كه اتاق باید با فرش پوشیده باشد در حالی كه دیگر این‌طور نیست. حالا طراحان داخلی دارند به سمت خداحافظی با فرش‌ها پیش می‌روند. به عقیده خیلی از این طراحان تركیب سنگ و چوب روی كف خانه زیباترین نمایی است كه می‌توان خلق كرد.
قانون پنجم: وسایل باید با هم هماهنگ باشند
این روزها اگر به كارهای هر طراح معروفی نگاهی بیندازید، متوجه نكته عجیبی می‌شوید؛ اینكه دیگر در كارهای طراحان بزرگ خبری از ست بودن همه وسایل خانه با هم نیست. یك قانون قدیمی همیشه می‌گفت وسایل خانه باید از هر لحاظ مانند جنس، رنگ، استیل و. . . هماهنگ باشند در حالی كه دیگر این روزها كسی به این قانون توجهی ندارد. اگر مبل‌های چوبی بزرگی دارید، حتما نباید یك میز چوبی جلویش قرار دهید. فرفورژه‌ها هم می‌توانند كارساز باشند یا اگر پرده‌های‌تان آبی و راه‌راه هستند دیگر دلیلی ندارد كه مبل‌ها را همرنگ و هم‌طرح آنها انتخاب كنید. این روزها زیبایی در ناهمگون بودن خلاصه شده است!
قانون ششم: هر دست مبل یك میز لازم دارد
محال است به خانه‌ای وارد شوید و جلوی كاناپه بزرگی كه در وسط هال و پذیرایی‌اش قرار گرفته یك میز چوبی بزرگ همراه چند عسلی نبینید. این تصویری است كه قانون‌های طراحی قدیمی در خانه‌های ما شكل داده‌اند؛ اینكه باید جلوی هر دست مبل راحتی حتما یك میز باشد. در حالی كه این روزها دیگر خبری از این قانون عجیب نیست. این روزها یا دیگر جلوی كاناپه‌های روبه‌روی تلویزیون میزی نمی‌گذارند یا اگر به آن نیاز داشته باشند به یك صندلی عثمانی اكتفا می‌كنند. روی این صندلی‌های عثمانی كه ما تا امروز به چشم مزاحم به آنها نگاه می‌كردیم می‌توان یك سینی چوبی گذاشت و لوازم دم‌دستی را جا داد.
قانون هفتم: وسایل چوبی همه قهوه‌ای هستند
معلوم نیست از آن لحظه‌ای كه بشر ساخت وسایل چوبی را آغاز كرد چه كسی این قانون را هم سر زبان‌ها انداخت كه چوب باید رنگ خودش را داشته باشد؛ اینكه باید قهوه‌ای باشد حالا در هر طیف و درجه‌ای. این باور سالیان سال است كه بین مردم رایج شده؛ طوری كه همه به یك دست مبل و صندلی چوبی زرد یا آبی‌رنگ مدت‌ها خیره می‌مانند یا وقتی كسی صحبت از داشتن یك تخت و كمد قرمزرنگ می‌كند انگار كه از سیاره‌ای دیگر آمده است. در حالی كه این روزها خیلی از طراحان برای متفاوت جلوه دادن كارهای‌شان سراغ رنگ‌ها می‌روند. آن هم پاشیدن رنگ روی چوب‌هایی كه ما همیشه به قهوه‌ای دیدن آنها عادت كرده‌ایم.
قانون هشتم: خانه كوچك باید لوازم كوچك داشته باشد
كوچك‌ترین اتاق‌ها در خانه‌های ما همیشه كوچك‌ترین وسایل را داشته‌اند. ما بیشتر ترجیح می‌دهیم برای یك خانه با فضای كوچك همه وسایل را داشته باشیم اما در حد و اندازه‌هایی كوچك. به عنوان مثال ما هیچ‌وقت در خانه بی‌خیال میز ناهارخوری نمی‌شویم كه به جایش یك دست مبل راحت بزرگ داشته باشیم. ما هر دو دست را می‌خریم اما كوچك و تقریبا بی‌استفاده. این در حالی است كه به عقیده كارشناسان هر اتاق كوچكی با وسایل كوچك، از چیزی كه هست كوچك‌تر هم به نظر می‌رسد. پس ترس به خودتان راه ندهید و همین امروز برای اتاق خواب‌تان یك تخت بزرگ با پشتی چوبی مجلل انتخاب كنید؛ آن وقت به تفاوت‌ها پی می‌برید.
قانون نهم: كاغذدیواری مخصوص دیوار است نه سقف
كاغذدیواری فقط مخصوص دیوارهای خانه نیست. بیایید به كاغذ كردن سقف خانه هم فكر كنید. این روزها بین طراحان داخلی رنگ كردن سقف‌ها متفاوت از رنگ سفید همیشگی رواج زیادی پیدا كرده. اما اینكه كسی بخواهد سقف خانه را كاغذدیواری كند كمی جسارت می‌خواهد. برای اینكه در كتاب قانون دكوراسیون سقف‌ها همیشه یا سفید و نباتی بوده‌اند یا حداكثر به رنگ نیلی، صورتی و. . . . اما اینكه سقف خانه‌ای گلدار باشد با طرح و نقشه‌ای متفاوت كاری است كه فقط از یك قانون‌گریز جسور برمی‌آید.
قانون دهم: نقاشی بچه‌ها روی یخچال نصب شود
نقاشی بچه‌ها را كمی جدی بگیرید؛ البته نه از لحاظ روانشناختی و این حرف‌ها. نقاشی بچه‌ها می‌تواند یكی از مهم‌ترین و زیباترین وسایل تزیینی خانه‌تان باشد؛ به‌طوری كه حتی جای تابلوهای گران‌قیمت هنری را در خانه بگیرد. قانون نانوشته‌ای تا امروز می‌گفت نقاشی بچه‌ها فقط برای چسباندن روی در یخچال است یا روی در و دیوار اتاق خودشان در حالی كه این روزها طراحان داخلی از كوچك‌ترین خط‌خطی‌های خردسالان خانه برای زیباتر كردن فضا استفاده می‌كنند. فقط كافی است یكی از بهترین‌های آنها را یك قاب چوبی ساده بگیرید و جلوی دید نصب كنید. قاب‌های رنگی ساده با زمینه سفید نقاشی بچه‌ها جریان انرژی زیادی به خانه می‌دهند.
موضوعات داغ
