متاسفانه باید به شما خبر بدهم که طراحان هیچ کتاب قانونی سری در اختیار ندارند. آنها افرادی با روحیه خلاق هستند که عاشق تخیل کردن، رویاپردازی و جستجو هستند و به دنبال حس شهودی خود می‌روند. با همه این‌ها، چند اصل کلی وجود دارند که هر بار به آنها کمک می‌کند به نتیجه دلخواه برسند. این اصول چیزی جادویی نیستند، تنها مواردی هستند که آزمایش خود را پس داده‌اند. فوت و فن یا مهارتی نیستند که یادگرفتنش سال‌ها طول بکشد. هر کسی می‌تواند از همان روز اول آنها را به کار ببرد. در این مطلب 12 پیشنهاد کاربردی برای داشتن خانه ای بهتر از قبل را در اختیارتان قرار می دهیم.
1. رنگ نقاشی را آخر انتخاب کنید. من همیشه در حال جواب دادن به تلفن کسانی هستند که می‌خواهند قبل از اسباب‌کشی رنگ دیوارهایشان را انتخاب کنند. منطق این کار را می‌فهمم. مگر بد است وارد جایی بشویم که دیوارهایش تازه رنگ خورده باشند؟ البته که می‌شود این کار را کرد ولی به نظر من این بهترین روش نیست.
هزاران رنگ با سایه‌ها، درجات و فام‌های مختلف وجود دارند و هر یک از این رنگ‌ها از خانه‌ای به خانه دیگر تصویر متفاوتی خواهد داشت و دلیل این تصویر متفاوت هم این است که منابع نوری در هر مکان متفاوت است و چیزی که شاید در خانه کنونی شما رنگ خوبی داشته باشد در خانه جدید اصلا مناسب نباشد. شما باید بدنبال رنگی باشید که بهترین تناسب را با اثاثیه، تابلوها، فرش‌ها و دیگر مسائل این چنینی شما داشته باشد و فقط وقتی می‌توانید این رنگ را به درستی انتخاب کنید که اثاثیه شما داخل خانه رفته باشند.
2. به اثاثیه‌تان فضایی برای نفس کشیدن بدهید. در مقابله وسوسه شلوغ کردن یک اتاق مقاومت کنید. زندگی دلپذیر نیازمند فضای کافی برای حرکت کردن است. اگر بودجه کمی در اختیار داشته باشید این خبر خیلی خوبی برای شما است. لازم نیست فضا را با تعداد زیادی وسیله پر کنید.
بیشتر بودجه خود را صرف خرید تعداد کمتری از لوازم که کیفیت بالاتری دارند بکنید و بدین‌ترتیب اتاقتان نسبت به وقتی که پر از خریدهایتان از بازار دست‌فروشان باشد بسیار زیباتر خواهد بود. برای مثال به این دلیل که چیز دیگری برای دور کردن توجه از صندلی‌های پشتی بلندی که در اینجا دیده می‌شوند وجود ندارد این صندلی‌ها به خوبی در مرکز توجه قرار گرفته‌اند.
3. تابلوهایتان را در ارتفاع مناسبی آویزان کنید. موزه‌ها و گالری‌ها تابلوهایشان را به شکلی می‌آویزند که خط میانه هر اثر بین 145 تا 155 سانتی‌متر از زمین فاصله داشته باشد (ارتفاع معمول چشم انسان 145 سانتی‌متر از سطح زمین است). شما هم باید همین کار را بکنید.
در اتاقی مثل این تصویر که سقف بلندی دارد شاید وسوسه شوید که تابلو را بالاتر آویزان کنید، ولی به خاطر داشته باشید: تابلو باید نسبت به مقیاس انسانی تنظیم شود و نه مقیاس ساختمان.
اگر مطمئن نیستید، از محل عکس بگیرید. عکس می‌تواند چیزهای بسیاری را مشخص کند. عکس خود را چاپ کنید با با استفاده از فوتوشاپ یا هر برنامه دیگری روی عکس محل تابلو را مشخص کنید. این کار به شما نشان می‌دهد که جای یک تابلوی کوچک یا بزرگ یا یک گلدان بلند در کجا بهتر خواهد بود و کدام گوشه خالی را بهتر پر خواهد کرد.
4. شیوه چینش اثاثیه روی فرش را بدانید. در اصل سه روش کلی وجود دارد که می‌توانید بر اساس آنها اثاثیه خود را روی فرش بچینید.
همه چیز روی فرش: این روش برای وقتی است که فرش شما به قدری بزرگ است که همه پایه‌های اثاثیه می‌توانند روی آن قرار بگیرند. این کار تصویر لوکس‌تری به وجود می‌آورد. برای این کار هر چه فرش بزرگتر بهتر. فقط حواستان باشد که حداقل 30 تا 40 سانتی‌متر از کف زمین را در چهار طرف فرش خالی بگذارید.
همه چیز بیرون فرش: اگر اتاق کوچکی دارید، یک راه بسیار به صرفه بیرون گذاشتن همه پایه‌های اثاثیه از فرش است. فرش خیلی کوچکی انتخاب نکنید چون ناچیز و انتخابی سرسری به نظر خواهد رسید. فرش باید به گونه‌ای پهن شود که گویی لبه‌هایش می‌توانند پایه‌های جلویی هر صندلی یا مبلی را لمس کنند. این شیوه بهترین انتخاب برای وقتی است که لایه‌ای روی یک فرش طرح‌دار بزرگتر یا ساده می‌اندازید.
پایه‌های جلو روی فرش: فقط پایه‌های جلوی صندلی‌های خود را روی فرش قرار دهید تا از نظر بصری یک مجموعه منسجم ایجاد شود و در عین رها و باز بودن فضا، مرزهای فضا هم کاملا مشخص باشند.
5. در برابر وسوسه گرایش شدید به یک تم خاص مقاومت کنید. برای مثال خانه‌های ساحلی در حال حاضر خیلی محبوب هستند. شاخصه‌های اصلی آنها را می‌دانید:
قرنیز‌های بلند، پالت رنگ‌های دریایی آبی و سفید، نقاشی‌هایی از قایق‌های بادبانی و مواردی اینچنین. در این اتاق از طریق پالت رنگ، تابلوها و موادی که بدون استفاده از موارد کلیشه‌ای این احساس را ایجاد می‌کنند، حالت ساحلی به وجود آمده است.
6. یک نقطه تمرکز ایجاد کنید. در هر جایی نقش‌های اصلی و نقش‌های فرعی وجود دارند. در طراحی هم همین طور است. ستاره اصلی خود را انتخاب کنید و نقطه تمرکز اتاق را روی آن قرار دهید. اجازه دهید تا اشیای دیگر نقش دوم را به عهده بگیرند. از همه توقع نداشته باشید که نقش اصلی باشند، این کار فقط باعث شلوغی و به هم ریختگی بصری می‌شود.
نقطه تمرکز شما می‌تواند یک هود آشپزخانه چشمگیر، یک تابلو یا طاقچه در اتاق پذیرایی یا چارچوب تخت در اتاق خواب باشد. این نقطه تمرکز هرچیزی که هست، به گونه‌ای آن را انتخاب کنید که توجه را به خود جلب کند. در این اتاق شومینه و چراغ‌ها در کنار هم یک نقطه تمرکز ترکیبی ایجاد می‌کنند و چشم را به مرکز ترکیب‌بندی برده و آنجا نگه می‌دارند.
7. مسیر نگاه را در نظر داشته باشید. نقطه تمرکز شما باید از اتاقی به اتاق دیگر آزاد و باز باشد تا این حس ایجاد شود که گویی این نقاط تمرکز شما را بین خودشان می‌کشند. به همین دلیل هم بهترین نقطه تمرکز در یک اتاق معمولا درست روبروی ورودی اتاق قرار دارد.
در اینجا چیدمان محل نشیمن در اطراف یک تابلوی نقاشی بینندگان را به این دلیل که مسیر نگاه کاملا باز است، به داخل اتاق می‌کشد
8. مجموعه خود را ویرایش کنید. اصراری به استفاده از قطعه‌ای از مجموعه‌تان که تناسبی با فضا ندارد نداشته باشد. مهم نیست که عمه بزرگتان آن را به شما هدیه داده، اگر در این محل جواب نمی‌دهد یک جای دیگر (مثلا یک اتاق دیگر) برایش پیدا کنید.
در این تصویر تم مشترک استفاده از اشیای مشکی و کاربردی است. تناسبی که اینجا وجود دارد تقریبا بی‌نقض است. این تصویر من را یاد یکی از جملات کوکو شانل می‌اندازد که در مورد تزیینات گفته بود: «قبل از این که از خانه خارج شوید یک نگاه به آینه بیاندازید و یکی از تزئیناتتان را کم کنید». در طراحی ما می‌دانیم که چه زمانی دیگر کافی است و باید توقف کرد.
9. در مقیاس تنوع ایجاد کنید. چیزی که در یک مغازه خوب و مناسب به نظر می‌رسد شاید وقتی به خانه آورده شود مثل فیلی در اتاق به نظر برسد. یا شاید آنقدر کوچک باشد که اصلا اهمیتی پیدا نکند. به همین دلیل همیشه در مقیاس و تناسب تنوع داشته باشید.
قاب خورشیدی شکل و بسیار بزرگ آینه که در تصویر دیده می‌شود فضای دیوار را به خوبی پر کرده و سکه‌های دریایی هم در زیر آن ترکیب خوبی به وجود آورده‌اند. اگر آنها به تنهایی استفاده می‌شدند هیچ اهمیتی پیدا نمی‌کردند. گروه‌های سه یا پنج‌تایی نسبت به تعداد زوج چینش زیبا‌تری دارد.
10. لایه‌های نورپردازی اضافه کنید. در این فضای نشیمن در آشپزخانه، فضای پشتی روشن شده است، تابلوی نقاشی با نور مورد تاکید قرار گرفته است و داخل کابینت‌ها پر از نور است. اگر تنها از یک چراغ مرکزی استفاده می‌شد چنین تاثیر چشمگیری بوجود نمی‌آمد.
طراحان حرفه‌ای از لایه‌های نورپردازی برای ایجاد تنوع، جذابیت و رمزآلودگی استفاده می‌کنند. در اتاقی که همه چیز در آن به صورت یکسانی نور داشته باشد، هیچ چیز برجسته نخواهد بود. یک نقطه تمرکز اصلی و شاید یک نقطه تمرکز ثانویه انتخاب کنید و آنها را با نور مورد تاکید قرار دهید. یک نور محیطی کلی هم در کنار نورپردازی با ارتفاع کم، مثل چراغ‌های رومیزی، اضافه کنید تا جذابیت بیشتر شود.
11. جسور باشید. شخصیت داشتن است که باعث می‌شود یک فضا خوب شود. بیان خودتان را داشته باشید و از آن لذت ببرید. هر چه بیشتر امتحان کنید بیشتر خواهید دید که چه چیزهایی جواب می‌دهند و چه چیزهایی نه.
برای ایجاد جذابیت از عناصری که انتظارش نمی‌رود استفاده کنید. صندلی‌های نامعمول سبک عثمانی، قفسه‌های کتاب مشابه کتابخانه‌های بیرون و چلچراغ‌های بزرگ همه در اینجا عناصری غیرمنتظره در یک اتاق نشیمن معمولی هستند ولی نتیجه استفاده از آنها جذابیت خاصی ایجاد کرده است. اگر می‌خواهید یک اتاق واقعا بیننده را شگفت‌زده کند، از چیزهای معمول و موردانتظار دوری کنید.
12. همه اصول را به خاطر خلاقیت کنار بگذارید. داشتن خطوطی راهنما، حتی اگر بعضی از آنها مناسب یک فضای خاص نباشند، به افراد کمک می‌کند تا نقطه شروع مناسبی برای تزیین و دکور خانه خود داشته باشند.
اما در نهایت به دنبال چیزی شخصی بروید که باعث می‌شود لبخند روی لبانتان بیاید و مهم‌تر از همه راحت باشد. اتاق‌هایی که طراحی بیش از حدی در آنها صورت گرفته باشد با زندگی مدرن تناسب چندانی ندارند. ، همانطور که در تصویر دیده می‌شود، تعدادی بالش و یک مجموعه تابلو که به نظر تصادفی گذاشته شده‌اند می‌توانند فضایی راحت و بسیار خوش سبک ایجاد کنند.
