كلمه عصر یكی از مواردی است كه مورد قسم خداوند واقع شده، در قرآن هر جا چیزی مورد قسم خداوند واقع شود، نشان دهندة عظمت و اهمیّت آن چیز است.
کتابت قرآن کریم از دیرباز تا کنون مورد توجه هنرمندان بسیاری بوده و آثار جاودان چشم گیری خلق شده است.
امیرالمومنین علیه السلام در خطبه 214 نهج البلاغه سخنی در باب حق ایراد فرموده اند که با توجه به جملات ابتدایی آن سوالاتی ذهن آدمی را به خود مشغول می دارد، از آن جمله، آیا بنده نسبت به خدا حقی دارد؟ حق بنده بر خدا چه می تواند باشد؟
دهم ربیع الاول مصادف با سالروز ازدواج رسول خدا حضرت محمدبن عبدالله(ص) و حضرت خدیجه(س) است. درست 25 بهار از عمر گرانبها و پربرکت پیامبر می‌گذشت که با بانوی چهل ساله‌ای به نام «خدیجه» که برترین بانوی روزگار خویش بود، پیمان زندگی مشترک را امضاء کرد و فصل جدیدی در زندگی‌اش آغاز شد.
این ضرب‌المثل دربارۀ کسی به کار می رود که حرص و طمعش را معیار و ملاکی نباشد و بیش از میزان قابلیت و شایستگی انتظار تلطف و مساعدت داشته باشد.
حضرت زکریا وقتی به سن پیری رسید، چون فرزندی نداشت و بیم داشت نبوت به دست نااهلان برسد، از خداوند خواست فرزندی به وی عطا کند تا وارث او و وارث آل یعقوب باشد. خداوند نیز حضرت یحیی را به وی ارزانی داشت.
اینها آیات خداوند است كه ما آن را به حقّ بر تو مى خوانیم و خداوند هیچ ستمى را بر جهانیان نمى خواهد.
